ابو مرهف از امام باقر صلوات الله علیه روایت کند که فرمود:
غبار بر سر کسى نشیند که آن را برانگیزد (ضرب المثلى است عربى یعنى هر که فتنه اى برانگیزد زیانش به خود او برگردد) و محاضیر هلاک گشتند.
عرض کردم: قربانت گردم محاضیر کیانند؟
فرمود: شتاب کنندگان (در ظهور دولت حق).
بدان که آنان (یعنى مخالفین شما) براى شما توطئه چینى نکنند مگر براى کسى که متعرض (حکومت) آنها شود، سپس فرمود: اى ابا مرهف بدان که آنها توطئه چینى براى شما نکنند جز آنکه خداى عز و جل براى آنها کارى (که مانع اجراى نقشه آنها گردد) پیش آورد، سپس امام باقر صلوات الله علیه چیزى به زمین کوبید آنگاه فرمود: اى ابا مرهف!
عرض کردم: بله.
فرمود: آیا مردمى که خود را براى خداى عز و جل وقف کرده اند چنان بینى که خدا براى آنها گشایشى مقرر نفرماید؟ چرا به خدا سوگند که بطور حتم خدا براى ایشان گشایشى مقرر سازد.
بلَى وَاللَّهِ لَیَجْعَلَنَّ اللَّهُ لَهُمْ فَرَجاً:
عَنْ أَبِی الْمُرْهِفِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الإمام الباقر صلوات الله علیه قَالَ:
الْغَبَرَةُ عَلَى مَنْ أَثَارَهَا هَلَکَ الْمَحَاضِیرُ.
قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ وَمَا الْمَحَاضِیرُ؟
قَالَ: الْمُسْتَعْجِلُونَ أَمَا إِنَّهُمْ لَنْ یُرِیدُوا إِلَّا مَنْ یَعْرِضُ لَهُمْ ثُمَّ قَالَ یَا أَبَا الْمُرْهِفِ أَمَا إِنَّهُمْ لَمْ یُرِیدُوکُمْ بِمُجْحِفَةٍ إِلَّا عَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ لَهُمْ بِشَاغِلٍ.
ثُمَّ نَکَتَ أَبُو جَعْفَرٍ صلوات الله علیه فِی الْأَرْضِ ثُمَ قَالَ:
یَا أَبَا الْمُرْهِفِ!
قُلْتُ لَبَّیْکَ.
قَالَ أَ تَرَى قَوْماً حَبَسُوا أَنْفُسَهُمْ عَلَى اللَّهِ عَزَّ ذِکْرُهُ لَا یَجْعَلُ اللَّهُ لَهُمْ فَرَجاً بَلَى وَاللَّهِ لَیَجْعَلَنَّ اللَّهُ لَهُمْ فَرَجاً.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج 8، ص: 273
غبار بر سر کسى نشیند که آن را برانگیزد (ضرب المثلى است عربى یعنى هر که فتنه اى برانگیزد زیانش به خود او برگردد) و محاضیر هلاک گشتند.
عرض کردم: قربانت گردم محاضیر کیانند؟
فرمود: شتاب کنندگان (در ظهور دولت حق).
بدان که آنان (یعنى مخالفین شما) براى شما توطئه چینى نکنند مگر براى کسى که متعرض (حکومت) آنها شود، سپس فرمود: اى ابا مرهف بدان که آنها توطئه چینى براى شما نکنند جز آنکه خداى عز و جل براى آنها کارى (که مانع اجراى نقشه آنها گردد) پیش آورد، سپس امام باقر صلوات الله علیه چیزى به زمین کوبید آنگاه فرمود: اى ابا مرهف!
عرض کردم: بله.
فرمود: آیا مردمى که خود را براى خداى عز و جل وقف کرده اند چنان بینى که خدا براى آنها گشایشى مقرر نفرماید؟ چرا به خدا سوگند که بطور حتم خدا براى ایشان گشایشى مقرر سازد.
بلَى وَاللَّهِ لَیَجْعَلَنَّ اللَّهُ لَهُمْ فَرَجاً:
عَنْ أَبِی الْمُرْهِفِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الإمام الباقر صلوات الله علیه قَالَ:
الْغَبَرَةُ عَلَى مَنْ أَثَارَهَا هَلَکَ الْمَحَاضِیرُ.
قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ وَمَا الْمَحَاضِیرُ؟
قَالَ: الْمُسْتَعْجِلُونَ أَمَا إِنَّهُمْ لَنْ یُرِیدُوا إِلَّا مَنْ یَعْرِضُ لَهُمْ ثُمَّ قَالَ یَا أَبَا الْمُرْهِفِ أَمَا إِنَّهُمْ لَمْ یُرِیدُوکُمْ بِمُجْحِفَةٍ إِلَّا عَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ لَهُمْ بِشَاغِلٍ.
ثُمَّ نَکَتَ أَبُو جَعْفَرٍ صلوات الله علیه فِی الْأَرْضِ ثُمَ قَالَ:
یَا أَبَا الْمُرْهِفِ!
قُلْتُ لَبَّیْکَ.
قَالَ أَ تَرَى قَوْماً حَبَسُوا أَنْفُسَهُمْ عَلَى اللَّهِ عَزَّ ذِکْرُهُ لَا یَجْعَلُ اللَّهُ لَهُمْ فَرَجاً بَلَى وَاللَّهِ لَیَجْعَلَنَّ اللَّهُ لَهُمْ فَرَجاً.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج 8، ص: 273
