در روایت ابى الجارود از حضرت ابى جعفر امام باقر صلوات الله علیه در مورد آیه الر کِتابٌ أُحْکِمَتْ آیاتُهُ پرسید؟
صلوات الله علیه فرمود:
آن
قرآن است مِنْ لَدُنْ حَکِیمٍ خَبِیرٍ فرمود از نزد حکیم خبیر وَأَنِ
اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ اى مؤمنین استغفار کنید یُؤْتِ کُلَّ ذِی فَضْلٍ
فَضْلَهُ:
او على بن ابى طالب صلوات الله علیهما است و وَإِنْ
تَوَلَّوْا فَإِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ کَبِیرٍ شما را مى
ترسانم از عذابى بزرگ آن عذاب دود است و صیحه آسمانى.
و آیه أَلا
إِنَّهُمْ یَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِیَسْتَخْفُوا مِنْهُ یعنى پنهان مى کنند
آنچه در دلهاى خود از کینه على ( صلوات الله علیه) دارند پیامبر اکرم
صلوات الله علیه و آله فرمود نشانه منافق بغض على ( صلوات الله علیه) است
گروهى بودند که خدمت پیغمبر صلوات الله علیه و آله اظهار محبت با على
صلوات الله علیه مى کردند ولى در دل کینه او را داشتند پس فرمود أَلا حِینَ
یَسْتَغْشُونَ ثِیابَهُمْ هر وقت از فضائل على ( صلوات الله علیه) چیزى
نقل مى کرد یا آیاتى که درباره او نازل شده است تلاوت مى نمود لباسهاى خود
را تکان مى دادند و از جاى حرکت مى کردند خداوند مى فرماید یَعْلَمُ ما
یُسِرُّونَ وَما یُعْلِنُونَ از پنهان و آشکار شما مطلع است هنگام حرکت
کردن شما إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ او بر دلها آگاه است.
آیه
وَلَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ یعنى اگر
ما آنها را مهلت دهیم تا قیام حضرت مهدى عجل الله فرجه الشریف آنها را بر
مى گردانیم و عذاب خواهیم کرد لَیَقُولُنَّ ما یَحْبِسُهُ یعنى از روى
استهزاء مى گویند چرا قائم قیام نمى کند خداوند مى فرماید:
أَلا یَوْمَ
یَأْتِیهِمْ لَیْسَ مَصْرُوفاً عَنْهُمْ وَحاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ
یَسْتَهْزِؤُنَ آیه أَ فَمَنْ کانَ عَلى بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّهِ.(آگاه
باشید چون عذابشان فرا رسد، آن را باز نگردانند، و آنچه مسخره‌اش مى‌کردند
آنان را در بر خواهد گرفت. هود آیه 8)
یَقُولُونَ أَمَا لَا یَقُومُ الْقَائِمُ وَلَا یَخْرُجُ عَلَى حَدِّ الِاسْتِهْزَاء:
أَبِی الْجَارُودِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الإمام الباقر صلوات الله علیه الر کِتابٌ أُحْکِمَتْ آیاتُهُ؟
قَالَ صلوات الله علیه:
هُوَالْقُرْآنُ مِنْ لَدُنْ حَکِیمٍ خَبِیرٍ قَالَ مِنْ عِنْدِ حَکِیمٍ خَبِیرٍ وَأَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ یَعْنِی الْمُؤْمِنِینَ قَوْلُهُ وَیُؤْتِ کُلَّ ذِی فَضْلٍ فَضْلَهُ فَهُوَعَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ صلوات الله علیهما قَوْلُهُ وَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنِّی أَخافُ عَلَیْکُمْ عَذابَ یَوْمٍ کَبِیرٍ یَعْنِی الدُّخَانَ وَالصَّیْحَةَ قَوْلُهُ أَلا إِنَّهُمْ یَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِیَسْتَخْفُوا مِنْهُ یَقُولُ یَکْتُمُونَ مَا فِی صُدُورِهِمْ مِنْ بُغْضِ عَلِیٍّ صلوات الله علیه وَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلوات الله علیه وآله إِنَّ آیَةَ الْمُنَافِقِ بُغْضُ عَلِیٍّ صلوات الله علیه فَکَانَ قَوْمٌ یُظْهِرُونَ الْمَوَدَّةَ لِعَلِیٍّ صلوات الله علیه عِنْدَ النَّبِیِّ صلوات الله علیه وآله وَیُسِرُّونَ بُغْضَهُ فَقَالَ أَلا حِینَ یَسْتَغْشُونَ ثِیابَهُمْ فَإِنَّهُ کَانَ إِذَا حَدَّثَ بِشَیْ ءٍ مِنْ فَضْلِ عَلِیٍّ صلوات الله علیه أَوْ تَلَا عَلَیْهِمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ فِیهِ نَفَضُوا ثِیَابَهُمْ ثُمَّ قَامُوا یَقُولُ اللَّهُ یَعْلَمُ ما یُسِرُّونَ وَما یُعْلِنُونَ حِینَ قَامُوا إِنَّهُ عَلِیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ قَوْلُهُ وَلَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ قَالَ إِنْ مَتَّعْنَاهُمْ فِی هَذِهِ الدُّنْیَا إِلَى خُرُوجِ الْقَائِمِ عَجَّلَ اللَّهُ فَرَجَهُ فَنَرُدُّهُمْ وَنُعَذِّبُهُمْ لَیَقُولُنَّ ما یَحْبِسُهُ أَیْ یَقُولُونَ أَمَا لَا یَقُومُ الْقَائِمُ وَلَا یَخْرُجُ عَلَى حَدِّ الِاسْتِهْزَاءِ فَقَالَ اللَّهُ أَلا یَوْمَ یَأْتِیهِمْ لَیْسَ مَصْرُوفاً عَنْهُمْ وَحاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ قَوْلُهُ أَ فَمَنْ کانَ عَلى بَیِّنَةٍ مِنْ رَبِّه
بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج 9، ص: 213
تفسیر القمی، ج 1، ص: 321
