معاویة بن عمار گوید: از امام صادق صلوات الله علیه خواهش کردم که دعائى براى روزى به من بیاموزد.
پس دعائى بمن آموخت که من بهتر از آن براى جلب روزى ندیدم، فرمود بگو:
«اللَّهُمَّ
ارْزُقْنِی مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ الْحَلَالِ الطَّیِّبِ رِزْقاً
وَاسِعاً حَلَالًا طَیِّباً بَلَاغاً لِلدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ صَبّاً
صَبّاً هَنِیئاً مَرِیئاً مِنْ غَیْرِ کَدٍّ وَلَا مَنٍّ مِنْ أَحَدِ
خَلْقِکَ إِلَّا سَعَةً مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ فَإِنَّکَ قُلْتَ
وَسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ فَمِنْ فَضْلِکَ أَسْأَلُ وَمِنْ
عَطِیَّتِکَ أَسْأَلُ وَمِنْ یَدِکَ الْمَلْأَى أَسْأَلُ»
عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ: سَأَلْتُ الإمام الصادق صلوات الله علیه:
أَنْ یُعَلِّمَنِی دُعَاءً لِلرِّزْقِ فَعَلَّمَنِی دُعَاءً مَا رَأَیْتُ أَجْلَبَ مِنْهُ لِلرِّزْقِ.
قَالَ صلوات الله علیه قُل:
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ الْحَلَالِ الطَّیِّبِ رِزْقاً وَاسِعاً حَلَالًا طَیِّباً بَلَاغاً لِلدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ صَبّاً صَبّاً هَنِیئاً مَرِیئاً مِنْ غَیْرِ کَدٍّ وَلَا مَنٍّ مِنْ أَحَدِ خَلْقِکَ إِلَّا سَعَةً مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ فَإِنَّکَ قُلْتَ وَسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ فَمِنْ فَضْلِکَ أَسْأَلُ وَمِنْ عَطِیَّتِکَ أَسْأَلُ وَمِنْ یَدِکَ الْمَلْأَى أَسْأَلُ.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج 2، ص: 550
عَنْ زَیْدٍ الشَّحَّامِ عَنْ الإمام محمد الباقر صلوات الله علیه قَالَ: ادْعُ فِی طَلَبِ الرِّزْقِ فِی الْمَکْتُوبَةِ وَأَنْتَ سَاجِد: یَا خَیْرَ الْمَسْئُولِینَ وَیَا خَیْرَ الْمُعْطِینَ ارْزُقْنِی وَارْزُقْ عِیَالِی مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ فَإِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ .
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج 2، ص: 551
زید شحام می گوید امام باقر صلوات الله علیه فرمود: براى خواستن روزى (از خداوند) در نماز واجب در سجده بگو:
«یَا خَیْرَ الْمَسْئُولِینَ وَیَا خَیْرَ الْمُعْطِینَ ارْزُقْنِی وَارْزُقْ عِیَالِی مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ فَإِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ »
عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ: شَکَوْتُ إِلَى الإمام الصادق صلوات الله علیه الْحَاجَةَ وَسَأَلْتُهُ أَنْ یُعَلِّمَنِی دُعَاءً فِی طَلَبِ الرِّزْقِ فَعَلَّمَنِی دُعَاءً مَا احْتَجْتُ مُنْذُ دَعَوْتُ بِهِ قَالَ صلوات الله علیه قُلْ فِی دُبُرِ صَلَاةِ اللَّیْلِ وَأَنْتَ سَاجِدٌ:
یَا خَیْرَ مَدْعُوٍّ وَیَا خَیْرَ مَسْئُولٍ وَیَا أَوْسَعَ مَنْ أَعْطَى وَیَا خَیْرَ مُرْتَجًى ارْزُقْنِی وَأَوْسِعْ عَلَیَّ مِنْ رِزْقِکَ وَسَبِّبْ لِی رِزْقاً مِنْ قِبَلِکَ إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیر.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج 2، ص: 551
ابو بصیر گوید: به امام صادق صلوات الله علیه از نیازمندى و تنگدستى شکایت کردم و از او خواستم که دعائى براى طلب روزى بمن بیاموزد، پس آن حضرت دعائى به من آموخت که از آن وقت که آن دعا را خواندم، نیازمند نشدم.
فرمود: پس از نماز شب در سجده بگو:
«یَا خَیْرَ مَدْعُوٍّ وَیَا خَیْرَ مَسْئُولٍ وَیَا أَوْسَعَ مَنْ أَعْطَى وَیَا خَیْرَ مُرْتَجًى ارْزُقْنِی وَأَوْسِعْ عَلَیَّ مِنْ رِزْقِکَ وَسَبِّبْ لِی رِزْقاً مِنْ قِبَلِکَ إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیر»
عَنْ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ الإمام محمد الباقر صلوات الله علیه قَالَ:
جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِیِّ صلوات الله علیه وآله فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّی ذُو عِیَالٍ وَعَلَیَّ دَیْنٌ وَقَدِ اشْتَدَّتْ حَالِی فَعَلِّمْنِی دُعَاءً أَدْعُو اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ بِهِ لِیَرْزُقَنِی مَا أَقْضِی بِهِ دَیْنِی وَأَسْتَعِینُ بِهِ عَلَى عِیَالِی.
فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلوات الله علیه وآله:
یَا عَبْدَ اللَّهِ تَوَضَّأْ وَأَسْبِغْ وُضُوءَکَ ثُمَّ صَلِّ رَکْعَتَیْنِ تُتِمُّ الرُّکُوعَ وَالسُّجُودَ ثُمَّ قُلْ(بعد صلاتک):
یَا مَاجِدُ یَا وَاحِدُ یَا کَرِیمُ یَا دَائِمُ أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ نَبِیِّکَ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ (صلواتک علیه وآله) یَا مُحَمَّدُ یَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّی أَتَوَجَّهُ بِکَ إِلَى اللَّهِ رَبِّکَ وَرَبِّی وَرَبِّ کُلِّ شَیْ ءٍ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیْتِهِ وَأَسْأَلُکَ نَفْحَةً کَرِیمَةً مِنْ نَفَحَاتِکَ وَفَتْحاً یَسِیراً وَرِزْقاً وَاسِعاً أَلُمُّ بِهِ شَعْثِی وَأَقْضِی بِهِ دَیْنِی وَأَسْتَعِینُ بِهِ عَلَى عِیَالِی.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج 2، ص: 552
امام باقر صلوات الله علیه فرمود:
مردى خدمت پیامبر (صلوات الله علیه وآله) رسید و عرض کرد:
اى رسول خدا من مردى هستم عیالمند و قرض دار، و حالم سخت شده، پس دعائى به من بیاموز که با آن به درگاه خداى عز و جل دعا کنم تا به من روزى دهد به مقدارى که با آن قرضم را ادا کنم و بوسیله آن بر (مخارج) نانخورها و عیالم کمک جویم.
پس رسول خدا (صلوات الله علیه وآله) فرمود: اى بنده خدا وضوى خوب و کاملى بساز، و سپس دو رکعت نماز بگزار و رکوع و سجودش را کامل و نیکو بجاى آر، سپس (پس از فراغت از نماز) بگو:
«یَا مَاجِدُ یَا وَاحِدُ یَا کَرِیمُ یَا دَائِمُ أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ بِمُحَمَّدٍ نَبِیِّکَ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ (صلواتک علیه وآله) یَا مُحَمَّدُ یَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّی أَتَوَجَّهُ بِکَ إِلَى اللَّهِ رَبِّکَ وَرَبِّی وَرَبِّ کُلِّ شَیْ ءٍ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیْتِهِ وَأَسْأَلُکَ نَفْحَةً کَرِیمَةً مِنْ نَفَحَاتِکَ وَفَتْحاً یَسِیراً وَرِزْقاً وَاسِعاً أَلُمُّ بِهِ شَعْثِی وَأَقْضِی بِهِ دَیْنِی وَأَسْتَعِینُ بِهِ عَلَى عِیَالِی»
عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْمُکَارِی عَن الإمام الصادق صلوات الله علیه قَالَ: عَلَّمَ رَسُولُ اللَّهِ صلوات الله علیه وآله هَذَا الدُّعَاءَ:
یَا رَازِقَ الْمُقِلِّینَ یَا رَاحِمَ الْمَسَاکِینِ یَا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ یَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِینَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیْتِهِ وَارْزُقْنِی وَعَافِنِی وَاکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج 2، ص: 552
امام صادق صلوات الله علیه فرمود: رسول خدا (صلوات الله علیه وآله) این دعا را (براى زیاد شدن روزى) آموخت:
«یَا رَازِقَ الْمُقِلِّینَ یَا رَاحِمَ الْمَسَاکِینِ یَا وَلِیَّ الْمُؤْمِنِینَ یَا ذَا الْقُوَّةِ الْمَتِینَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیْتِهِ وَارْزُقْنِی وَعَافِنِی وَاکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی»
عَنْ مُعَمَّرِ بْنِ خَلَّادٍ عَن الإمام علی بن موسی الرضا صلوات الله علیهما قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ نَظَرَ أَبُو جَعْفَرٍ صلوات الله علیه إِلَى رَجُلٍ وَهُوَ یَقُولُ:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ رِزْقِکَ الْحَلَالِ.
فَقَالَ أَبُو جَعْفَرٍ صلوات الله علیه سَأَلْتَ قُوتَ النَّبِیِّینَ قُلِ: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ رِزْقاً حَلَالًا وَاسِعاً طَیِّباً مِنْ رِزْقِکَ.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج 2، ص: 552
معمر بن خلاد گوید: از امام رضا صلوات الله علیه شنیدم که می فرمود:
حضرت باقر صلوات الله علیه مردى را دید که میگوید: «بار خدایا من از روزى حلال تو خواستارم» حضرت باقر صلوات الله علیه به او فرمود: تو قوت (و روزى) پیغمبران را خواستار شدى بگو:
«بار خدایا من از تو روزى فراوان پاکیزه اى از روزیت را خواستارم»(اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ رِزْقاً حَلَالًا وَاسِعاً طَیِّباً مِنْ رِزْقِکَ).
عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی نَصْرٍ قَالَ: قُلْتُ لِمولانا الإمام علی بن موسی الرضا صلوات الله علیهما جُعِلْتُ فِدَاکَ ادْعُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یَرْزُقَنِیَ الْحَلَالَ.
فَقَالَ صلوات الله علیه: أَ تَدْرِی مَا الْحَلَالُ؟
قُلْتُ الَّذِی عِنْدَنَا الْکَسْبُ الطَّیِّبُ فَقَالَ کَانَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ صلوات الله علیه یَقُولُ الْحَلَالُ هُوَ قُوتُ الْمُصْطَفَیْنَ ثُمَّ قَالَ قُلْ أَسْأَلُکَ مِنْ رِزْقِکَ الْوَاسِعِ.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج 2، ص: 552
احمد بن محمد بن ابى نصر گوید: به مولایمان امام رضا صلوات الله علیه عرض کردم: فدایت شوم خداى عز و جل را بخوان (و دعا کن) که روزى حلال به من روزى کند، فرمود: آیا میدانى حلال چیست؟ عرضکردم:
آنچه از در آمد پاک نزد ما است، فرمود: على بن الحسین صلوات الله علیه می فرمود: حلال قوت (و روزى) برگزیدگانست، سپس فرمود: (بار خدایا) از تو از روزى فراوانت خواستارم»(أَسْأَلُکَ مِنْ رِزْقِکَ الْوَاسِعِ).
عَنْ مُفَضَّلِ بْنِ مَزْیَدٍ عَنْ الإمام الصادق صلوات الله علیه قَالَ: قُلِ اللَّهُمَّ أَوْسِعْ عَلَیَّ فِی رِزْقِی وَامْدُدْ لِی فِی عُمُرِی وَاجْعَلْ لِی مِمَّنْ یَنْتَصِرُ بِهِ لِدِینِکَ وَلَا تَسْتَبْدِلْ بِی غَیْرِی.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج 2، ص: 553
مفضل بن مزید می گوید امام صادق صلوات الله علیه فرمود: بگو :
«اللَّهُمَّ أَوْسِعْ عَلَیَّ فِی رِزْقِی وَامْدُدْ لِی فِی عُمُرِی وَاجْعَلْ لِی مِمَّنْ یَنْتَصِرُ بِهِ لِدِینِکَ وَلَا تَسْتَبْدِلْ بِی غَیْرِی»
عَنْ أَبِی إِبْرَاهِیمَ صلوات الله علیه دُعَاءً فِی الرِّزْقِ: یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مَنْ حَقُّهُ عَلَیْکَ عَظِیمٌ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَرْزُقَنِیَ الْعَمَلَ بِمَا عَلَّمْتَنِی مِنْ مَعْرِفَةِ حَقِّکَ وَأَنْ تَبْسُطَ عَلَیَّ مَا حَظَرْتَ مِنْ رِزْقِکَ .
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج 2، ص: 553
و نیز از حضرت موسى بن جعفر صلوات الله علیهما دعائى براى روزى روایت کرده (و آن اینست):
«یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ أَسْأَلُکَ بِحَقِّ مَنْ حَقُّهُ عَلَیْکَ عَظِیمٌ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَرْزُقَنِیَ الْعَمَلَ بِمَا عَلَّمْتَنِی مِنْ مَعْرِفَةِ حَقِّکَ وَأَنْ تَبْسُطَ عَلَیَّ مَا حَظَرْتَ مِنْ رِزْقِکَ »
محمد آذرکار
