الخصال به نقل از اصبغ بن نُباته: امیر مؤمنان علی بن ابی طالب صلوات الله علیه به فرزند خود حسن صلوات الله علیه فرمود: «پسرم! آیا تو را چهار نکته نیاموزم که به کمک آنها از طب، بی نیاز شوی؟».
گفت: چرا، ای امیر مؤمنان!
فرمود: «بر سفره نمی نشینی، مگر آن هنگام که گرسنه ای؛ و از سفره بر نمی خیزی، مگر در آن حال که هنوز، میل خوردن داری؛ خوب بجو؛ و به گاه خفتن، خودت را بر خَلا عرضه کن. اگر این چهار نکته را به کار بستی، از طب، بی نیاز شوی».

الخصال عن الأَصبَغ بن نُباتَه: قالَ أمیرُ المُؤمِنینَ عَلِیُّ بنُ أبی طالِبٍ صلوات الله علیه لِلحَسَنِ ابنِهِ صلوات الله علیه: یا بُنَیَّ أ لا اعَلِّمُکَ أربَعَ خِصالٍ تَستَغنی بِها عَنِ الطِّبِّ؟
فَقالَ: بَلی، یا أمیرَ المُؤمِنینَ.
قالَ: لا تَجلِس عَلَی الطَّعامِ إلّا و أنتَ جائِعٌ، ولا تَقُم عَنِ الطَّعامِ إلّا و أنتَ تَشتَهیهِ، و جَوِّدِ المَضغَ، و إذا نِمتَ فَاعرِض نَفسَکَ عَلَی الخَلاءِ. فَإِذَا استَعمَلتَ هذَا استَغنَیتَ عَنِ الطِّبِّ.
الخصال، ص 229، ح 67، الدعوات، ص 74، ح 173، طبّ الأئمّه صَلَواتُ اللّهِ عَلَیهِم لابنی بسطام، ص 3، بحار الأنوار، ج 62، ص 267، ح 42.


قال سیدنا و مولانا الإمام علیّ صلوات الله علیه: مَن أکَلَ الطَّعامَ عَلَی النَّقاءِ، و أجادَ الطَّعامَ تَمَضُّغاً، و تَرَکَ الطَّعامَ و هُوَ یَشتَهیهِ، و لَم یَحبِسِ الغائِطَ إذا أتی؛ لَم یَمرَض إلّا مَرَضَ المَوتِ.
مکارم الأخلاق، ج 1، ص 314، ح 1003، بحار الأنوار(ط-بیروت)، ج 66، ص 422، ح 37.
مولا و آقای ما حضرت امام علی صلوات الله علیه فرمود: هر کس در گرسنگی کامل، غذا بخورد، غذا را خوب بجَوَد، در حالی که هنوز میل خوردن دارد، غذا را وا گذارد و چون احساس قضای حاجت کرد، آن را محبوس ندارد، به هیچ بیماری ای جز بیماری مرگ، مبتلا نمی شود.

سیدنا و مولانا الإمام علیّ صلوات الله علیه و سُئِلَ فَقیلَ: إنَّ فی القُرآنِ کُلَّ عِلمٍ إلَّا الطِّبَّ؟: أما إنَّ فی القُرآنِ لَایَهً تَجمَعُ الطِّبَّ کُلَّهُ: «وَ کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا».
الدعوات، ص 75، ح 174، بحار الأنوار، ج 62، ص 267، ح 42.
مولا و آقای ما حضرت امام علی صلوات الله علیه در پاسخ به این پرسش که گفتند: [چرا] در قرآن، هر دانشی جز دانش طب هست؟: هان! در قرآن، آیه ای است که همه طب را یک جا در خود گردآورده است: «بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید».