امام باقر صلوات الله علیه می فرمود:
به
خدا سوگند محبوبترین اصحابم نزد من پرهیزگارتر و فقیه تر و حدیث را
نهاندارترین آنهاست و بدترین و مبغوض ترین اصحابم نزد من، کسى است که هر
گاه حدیثى را شنود که به ما نسبت دهند و از ما روایت کنند، آن را نپذیرید و
بدش آید و انکار ورزد و هر که را به آن معتقد باشد تکفیر کند در صورتى که
او نمی داند، شاید آن حدیث از ما صادر شده و به ما منسوب باشد، و او به سبب
انکارش از ولایت ما خارج شود.
... بِذلِکَ خَارِجاً مِنْ وَلَایَتِنَا:
عَنْ أَبِی عُبَیْدَةَ الْحَذَّاءِ، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ الإمام الباقر صلوات الله علیه یَقُولُ:
«وَ اللَّهِ»، إِنَّ أَحَبَّ أَصْحَابِی إِلَیَّ أَوْرَعُهُمْ وَأَفْقَهُهُمْ وَأَکْتَمُهُمْ لِحَدِیثِنَا، وَإِنَّ أَسْوَأَهُمْ عِنْدِی حَالًا وَأَمْقَتَهُمْ لَلَّذِی إِذَا سَمِعَ الْحَدِیثَ یُنْسَبُ إِلَیْنَا وَیُرْوى عَنَّا، فَلَمْ یَقْبَلْهُ، اشْمَأَزَّ مِنْهُ وَجَحَدَهُ، وَکَفَّرَ مَنْ دَانَ بِهِ، وَهُوَ لَا یَدْرِی لَعَلَّ الْحَدِیثَ مِنْ عِنْدِنَا خَرَجَ، وَإِلَیْنَا أُسْنِدَ، فَیَکُونَ بِذلِکَ خَارِجاً مِنْ وَلَایَتِنَا».
الکافی (ط - دارالحدیث)، ج3، ص: 565
