امام باقر صلوات الله علیه فرمود:
زید بن رقاد و حکیم ابن طفیل طائی(لعنة الله علیهما) کسانی بودند که حضرت عباس صلوات الله علیه را به شهادت رساندند و حضرت ام البنین که مادر این چهار تن بود، به قبرستان بقیع می آمد و برای پسرانش سوزناک ترین و اندوهناک ترین مرثیه را می خواند و ناله می کرد و مردم اطراف او جمع می شدند و در گریه و لابه و زاری با او شریک می گشتند؛ حتی مروان بن حکم (حاکم مدینه) در میان مردم مزبور به بقیع می آمد و با آن ها در گریه و زاری شرکت می کرد.
تَخْرُجُ إِلَى الْبَقِیعِ:
حَدَّثَنِی أَحْمَدُ بْنُ عِیسَى عَنْ حُسَیْنِ بْنِ نَصْرٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ صلوات الله علیه:
أَنَّ زَیْدَ بْنَ رُقَادٍ وَحَکِیمَ بْنَ الطُّفَیْلِ الطَّائِیَّ (لعنة الله علیهما) قَتَلَا الْعَبَّاسَ بْنَ عَلِیٍّ صلوات الله علیه وَکَانَتْ أُمُّ الْبَنِینِ أُمَّ هَؤُلَاءِ الْأَرْبَعَةِ الْإِخْوَةِ الْقَتْلَى تَخْرُجُ إِلَى الْبَقِیعِ فَتَنْدُبُ بَنِیهَا أَشْجَى نُدْبَةٍ وَأَحْرَقَهَا فَیَجْتَمِعُ النَّاسُ إِلَیْهَا یَسْمَعُونَ مِنْهَا فَکَانَ مَرْوَانُ یَجِی ءُ فِیمَنْ یَجِی ءُ لِذَلِکَ فَلَا یَزَالُ یَسْمَعُ نُدْبَتَهَا وَیَبْکِی.
ذَکَرَ ذَلِکَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ حَمْزَةَ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عِیسَى الْجُهَنِیِّ عَنْ مُعَاوِیَةَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ صلوات الله علیه.
بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج 45، ص: 40
