حرز بسیار مهم جهت دفع بلاها
و گرفتاری ها و حرزی است برای دفع شرّ شیطان رانده شده و شرّ سلطان وحاکم:
یاسر خادم می گوید:
چون مولای ما حضرت امام على بن موسى الرّضا صلوات الله علیهما به قصر حمید بن قحطبه وارد شد لباس خود را از تن بیرون کرد و به حمید داد و حمید آن را به کنیز خود داد تا آن را بشوید، طولى نکشید که آن کنیز بازگشت و رقعه اى در دست داشت و اظهار کرد که این رقعه در جیب لباس مولای ما حضرت امام على بن موسى الرّضا صلوات الله علیهما بوده است و آن را به حمید داد.
حمید می گوید: من به آن حضرت عرض کردم: فدایت شوم! این کنیز این رقعه را آورده و می گوید که در جیب شما یافته است، این چه چیز است؟
حضرت صلوات الله علیه فرمودند: این رقعه، حرز و دعائى است که من هیچ گاه از خود جدا نمى سازم.
من عرض کردم: اى کاش مرا به آن مشرف میساختید و به من می آموختید.
حضرت صلوات الله علیه فرمودند: این حرزى است که هر کس آن را به همراه داشته باشد بلاها از او دفع شده و حرزی است براى او از شرّ شیطان رانده شده و از شرّ سلطان و حاکم، سپس آن دعا و حرز را برای حمید دیکته کرد و آن چنین بود:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بِسْمِ اللَّهِ إِنِّی أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْکَ إِنْ کُنْتَ تَقِیًّا أَوْ غَیْرَ تَقِیِّ أَخَذْتُ بِاللَّهِ السَّمِیعِ الْبَصِیرِ عَلَى سَمْعِکَ وَ بَصَرِکَ لَا سُلْطَانَ لَکَ عَلَیَّ وَ لَا عَلَى سَمْعِی وَ لَا بَصَرِی وَ لَا عَلَى شَعْرِی وَ لَا عَلَى بَشَرِی وَ لَا عَلَى لَحْمِی وَ لَا عَلَى دَمِی وَ لَا عَلَى مُخِّی وَ لَا عَلَى عَصَبِی وَ لَا عَلَى عِظَامِی وَ لَا عَلَى أَهْلِی وَ لَا عَلَى مَالِی وَ لَا عَلَى مَا رَزَقَنِی رَبِّی سَتَرْتُ بَیْنِی وَ بَیْنَکَ بِسِتْرَةِ النُّبُوَّةِ الَّذِی اسْتَتَرَ بِهِ أَنْبِیَاءُ اللَّهِ مِنْ سُلْطَانِ الْفَرَاعِنَةِ جَبْرَئِیلُ عَنْ یَمِینِی وَ مِیکَائِیلُ عَنْ یَسَارِی وَ إِسْرَافِیلُ مِنْ وَرَائِی وَ مُحَمَّدٌ ص أَمَامِی وَ اللَّهُ مُطَّلِعٌ عَلَى مَا یَمْنَعُکَ وَ یَمْنَعُ الشَّیْطَانَ مِنِّی اللَّهُمَّ لَا یَغْلِبُ جَهْلُهُ أَنَاتَکَ أَنْ یَسْتَفِزَّنِی وَ یَسْتَخِفَّنِی اللَّهُمَّ إِلَیْکَ الْتَجَأْتُ اللَّهُمَّ إِلَیْکَ الْتَجَأْتُ اللَّهُمَّ إِلَیْکَ الْتَجَأْتُ.»
عنْ یَاسِرٍ الْخَادِمِ قَالَ:
لمَّا نَزَلَ مولانا وقائدنا الإمام عَلِیُّ بْنُ مُوسَى الرِّضَا صلوات الله علیهما قَصْرَ حُمَیْدِ بْنِ قَحْطَبَةَ نَزَعَ ثِیَابَهُ وَ نَاوَلَهَا حُمَیْداً فَاحْتَمَلَهَا وَ نَاوَلَهَا جَارِیَةً لَهُ لِتَغْسِلَهَا فَمَا لَبِثَتْ أَنْ جَاءَتْ وَ مَعَهَا رُقْعَةٌ فَنَاوَلَتْهَا حُمَیْداً وَ قَالَتْ وَجَدْتُهَا فِی جَیْبِ الإمام عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا صلوات الله علیه.
فَقُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّ الْجَارِیَةَ وَجَدَتْ رُقْعَةً فِی جَیْبِ قَمِیصِکَ فَمَا هِیَ؟!
قَالَ صلوات الله علیه: یَا حُمَیْدُ هَذِهِ عُوذَةٌ لَا نُفَارِقُهَا.
فَقُلْتُ: لَوْ شَرَّفْتَنِی بِهَا.
قَالَ صلوات الله علیه: هَذِهِ عُوذَةٌ مَنْ أَمْسَکَهَا فِی جَیْبِهِ کَانَ الْبَلَاءُ مَدْفُوعاً عَنْه وَ کَانَتْ لَهُ حِرْزاً مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ وَ مِنَ السُّلْطَانِ، ثُمَّ أَمْلَى عَلَى حُمَیْدٍ الْعُوذَةَ وَ هِیَ:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بِسْمِ اللَّهِ إِنِّی أَعُوذُ بِالرَّحْمنِ مِنْکَ إِنْ کُنْتَ تَقِیًّا أَوْ غَیْرَ تَقِیِّ أَخَذْتُ بِاللَّهِ السَّمِیعِ الْبَصِیرِ عَلَى سَمْعِکَ وَ بَصَرِکَ لَا سُلْطَانَ لَکَ عَلَیَّ وَ لَا عَلَى سَمْعِی وَ لَا بَصَرِی وَ لَا عَلَى شَعْرِی وَ لَا عَلَى بَشَرِی وَ لَا عَلَى لَحْمِی وَ لَا عَلَى دَمِی وَ لَا عَلَى مُخِّی وَ لَا عَلَى عَصَبِی وَ لَا عَلَى عِظَامِی وَ لَا عَلَى أَهْلِی وَ لَا عَلَى مَالِی وَ لَا عَلَى مَا رَزَقَنِی رَبِّی سَتَرْتُ بَیْنِی وَ بَیْنَکَ بِسِتْرَةِ النُّبُوَّةِ الَّذِی اسْتَتَرَ بِهِ أَنْبِیَاءُ اللَّهِ مِنْ سُلْطَانِ الْفَرَاعِنَةِ جَبْرَئِیلُ عَنْ یَمِینِی وَ مِیکَائِیلُ عَنْ یَسَارِی وَ إِسْرَافِیلُ مِنْ وَرَائِی وَ مُحَمَّدٌ ص أَمَامِی وَ اللَّهُ مُطَّلِعٌ عَلَى مَا یَمْنَعُکَ وَ یَمْنَعُ الشَّیْطَانَ مِنِّی اللَّهُمَّ لَا یَغْلِبُ جَهْلُهُ أَنَاتَکَ أَنْ یَسْتَفِزَّنِی وَ یَسْتَخِفَّنِی اللَّهُمَّ إِلَیْکَ الْتَجَأْتُ اللَّهُمَّ إِلَیْکَ الْتَجَأْتُ اللَّهُمَّ إِلَیْکَ الْتَجَأْتُ.»
مهج الدعوات و منهج العبادات، ص: 33
بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج91، ص: 192
عیون أخبار الرضا علیه السلام،(ط-نشر جهان، الطهران) ج2، ص: 138
بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج91، ص: 343
✿✿سرباز شیعه✿✿
