وَ کَانَ مِنْ دُعَاء إمامنا وسیدنا زین العابدین علی بن الحسین صلوات الله علیهما إِذَا سَأَلَ اللَّهَ الْعَافِیَةَ وَشُکْرَهَا:
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَأَلْبِسْنِی عَافِیَتَکَ ، وَجَلِّلْنِی عَافِیَتَکَ ، وَحَصِّنِّی بِعَافِیَتِکَ ، وَأَکْرِمْنِی بِعَافِیَتِکَ ، وَأَغْنِنِی بِعَافِیَتِکَ ، وَتَصَدَّقْ عَلَیَّ بِعَافِیَتِکَ ، وَهَبْ لِی عَافِیَتَکَ  وَأَفْرِشْنِی عَافِیَتَکَ ، وَأَصْلِحْ لِی عَافِیَتَکَ ، وَلَا تُفَرِّقْ بَیْنِی وَبَیْنَ عَافِیَتِکَ  فِی الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ عَافِنِی عَافِیَةً کَافِیَةً شَافِیَةً عَالِیَةً نَامِیَةً، عَافِیَةً تُوَلِّدُ فِی بَدَنِی الْعَافِیَةَ، عَافِیَةَ الدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ.
وَامْنُنْ عَلَیَّ بِالصِّحَّةِ وَالْأَمْنِ وَالسَّلَامَةِ فِی دِینِی وَبَدَنِی، وَالْبَصِیرَةِ فِی قَلْبِی، وَالنَّفَاذِ فِی أُمُورِی، وَالْخَشْیَةِ لَکَ، وَالْخَوْفِ مِنْکَ، وَالْقُوَّةِ عَلَى مَا أَمَرْتَنِی بِهِ مِنْ طَاعَتِکَ، وَالِاجْتِنَابِ لِمَا نَهَیْتَنِی عَنْهُ مِنْ مَعْصِیَتِکَ.
اللَّهُمَّ وَامْنُنْ عَلَیَّ بِالْحَجِّ وَالْعُمْرَةِ، وَزِیَارَةِ قَبْرِ رَسُولِکَ، صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَرَحْمَتُکَ وَبَرَکَاتُکَ عَلَیْهِ وَعَلَى آلِهِ، وَ آلِ رَسُولِکَ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ أَبَداً مَا أَبْقَیْتَنِی فِی عَامِی هَذَا وَفِی کُلِّ عَامٍ، وَاجْعَلْ ذَلِکَ مَقْبُولًا مَشْکُوراً، مَذْکُوراً لَدَیْکَ، مَذْخُوراً عِنْدَکَ.
وَأَنْطِقْ بِحَمْدِکَ وَشُکْرِکَ وَذِکْرِکَ وَحُسْنِ الثَّنَاءِ عَلَیْکَ لِسَانِی، وَاشْرَحْ لِمَرَاشِدِ دِینِکَ قَلْبِی.
وَأَعِذْنِی وَذُرِّیَّتِی مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ، وَمِنْ شَرِّ السَّامَّةِ وَالْهَامَّةِ والْعَامَّةِ وَاللَّامَّةِ، وَمِنْ شَرِّ کُلِّ شَیْطَانٍ مَرِیدٍ، وَمِنْ شَرِّ کُلِّ سُلْطَانٍ عَنِیدٍ، وَمِنْ شَرِّ کُلِّ مُتْرَفٍ حَفِیدٍ، وَمِنْ شَرِّ کُلِّ ضَعِیفٍ وَشَدِیدٍ، وَمِنْ شَرِّ کُلِّ شَرِیفٍ وَوَضِیعٍ، وَمِنْ شَرِّ کُلِّ صَغِیرٍ وَکَبِیرٍ، وَمِنْ شَرِّ کُلِّ قَرِیبٍ وَبَعِیدٍ، وَمِنْ شَرِّ کُلِّ مَنْ نَصَبَ لِرَسُولِکَ وَلِأَهْلِ بَیْتِهِ حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ، وَمِنْ شَرِّ کُلِّ دَابَّةٍ أَنْتَ  آخِذٌ بِناصِیَتِها، إِنَّکَ  عَلى  صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ .
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ، وَمَنْ أَرَادَنِی بِسُوءٍ فَاصْرِفْهُ عَنِّی، وَادْحَرْ عَنِّی مَکْرَهُ، وَادْرَأْ عَنِّی شَرَّهُ، وَرُدَّ کَیْدَهُ فِی نَحْرِهِ.
وَاجْعَلْ بَیْنَ یَدَیْهِ سُدّاً حَتَّى تُعْمِیَ عَنِّی بَصَرَهُ، وَتُصِمَّ عَنْ ذِکْرِی سَمْعَهُ، وَتُقْفِلَ دُونَ إِخْطَارِی قَلْبَهُ، وَتُخْرِسَ عَنِّی لِسَانَهُ، وَتَقْمَعَ رَأْسَهُ، وَتُذِلَّ عِزَّهُ، وَتَکْسُرَ جَبَرُوتَهُ، وَتُذِلَّ رَقَبَتَهُ، وَتَفْسَخَ کِبْرَهُ، وَتُؤْمِنَنِی مِنْ جَمِیعِ ضَرِّهِ وَشَرِّهِ وَغَمْزِهِ وَهَمْزِهِ وَلَمْزِهِ وَحَسَدِهِ وَعَدَاوَتِهِ وَحَبَائِلِهِ وَمَصَایِدِهِ وَرَجِلِهِ وَخَیْلِهِ، إِنَّکَ عَزِیزٌ قَدِیرٌ.
الصحیفة السجادیة، ص: 112

دعای امام سجاد صلوات الله علیه وقتی که از خداوند عافیت می خواستند و از نعمت عافیت سپاسگزاری می کردند:
بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و جامه عافیت خویش بر تن من بپوش و مرا در عافیت خود فرو پوشان و در حصار عافیت خود جاى ده و به عافیت خود گرامى دار و به عافیت خود بى نیاز فرماى و عافیت خود به من بخش و عافیت خود به من ارزانى دار و عافیت خود براى من بگستران و عافیت خود در خور من گردان و میان من و عافیت خود در دنیا و آخرت جدایى میفکن.
بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و مرا عافیت ده، عافیتى کفایت کننده و شفا بخش و عالى و افزاینده، عافیتى که از آن در تن من تندرستى زاید، عافیت این جهانى و آن جهانى.
اى خداوند، بر من احسان نماى به اعطاى تندرستى و امنیت و سلامت در دین من و جسم من. و مرا به ارزانى داشتن بصیرت دل و نفاذ امر و خشیت در برابر عظمت تو و خوف از تو بنواز و نیرویم ده بر طاعتى که بدان فرمان داده اى و اجتناب از هر معصیت که از آن نهى فرموده اى.
اى خداوند، بر من احسان نماى به اعطاى نعمت اداى حج و عمره و زیارت قبر پیامبرت- صلوات تو و رحمت تو و برکات تو بر او و آلش باد- و زیارت خاندان پیامبرت- بر ایشان سلام باد- همواره تا هرگاه که مرا زندگى بخشیده اى در این سال و هر سال دیگر، زیارتى که مقبول و مشکور تو افتد و تو را در نظر آید و در نزد تو ذخیره روز بازپسین باشد.
اى خداوند، زبانم را به حمد خود و شکر خود و ذکر خود و ثناى نیک خود گویا کن و دریچه هاى دلم را در برابر مقاصد دین خود بگشاى.
اى خداوند، مرا و ذریّه مرا از شیطان رجیم در پناه خود دار و از آسیب هر گزنده زهر دارنده و هر بیم و هراس و بلا و چشم زخم در امان دار و از شر هر شیطان سرکش و هر پادشاه ستمگر کینه توز و هر مخدوم غرقه در ناز و نعمت و هر ناتوان و نیرومند و هر بلند پایه و فرومایه و هر خرد و کلان و هر نزدیک و دور و هر کس- از پریان و آدمیان- که به خلاف رسول تو و اهل بیت او برخاسته و هر جنبنده اى که زمامش به دست قدرت توست، پناه ده. تو که فرمانرواى دادگر و راستکارى.
بار خدایا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و هر کس را که با نیّتى پلید آهنگ من کند، از من بازگردان و مکر او از من دور دار و آسیبش از من دفع فرماى و نیرنگش را بر سر او زن.
بار خدایا، در برابر او سدّى بر آر تا دیده اش از دیدن من نابینا گردد و گوشش از آنچه درباره من گویند ناشنوا. و در قلب او را قفل بر نه که یاد من بدان در نیاید. و زبانش را از بردن نام من لال کن و سرش فرو کوب و عزّتش را به ذلّت آور و باد غرور از سرش بیرون بر و از همه زیانهاى او و بدیهاى او و غمّازى او و غیبت کردن او و عیبجویى او و رشک بردن او و عداوت او و بندها و دامهاى او و پیادگان و سواران او، مرا در امان دار.
انّک عزیزٌ قدیر.