از ابى سعید قمّاط، از عمر بن یزید بیّاع سابرى از امام صادق صلوات الله علیه، حضرت فرمودند:
زمین
کعبه در مقام مفاخرت گفت: کدام زمین مثل من است، و حال آنکه خداوند خانه
اش را بر پشت من بنا کرده و مردم از هر راه دورى متوجه من مى شوند، و حرم
خدا و مأمن قرار داده شده ام؟!!
خداوند متعال به سویش وحى کرد و فرمود:
بس
کن و آرام بگیر، به عزّت و جلال خودم قسم آنچه را که تو براى خود فضیلت مى
دانى در قیاس با فضیلتى که به زمین کربلاء اعطاء نموده ام همچون قطره اى
است نسبت به آب دریا که سوزنى را در آن فرو برند و آن قطره را با خود بر
دارد، و اساسا اگر خاک کربلاء نبود این فضیلت براى تو نبود و نیز اگر نبود
آنچه که این خاک آن را در بر دارد تو را نمى آفریدم و بیتى را که تو به آن
افتخار مى کنى خلق نمى کردم، پس آرام بگیر و ساکت باش و متواضع و خوار و
نرم باش و نسبت به زمین کربلا استنکاف و استکبار و طغیانى از خود نشان مده و
الّا تو را فرو برده و در آتش جهنّم قرارت مى دهم.
((فَقِرِّی وَاسْتَقِرِّی))
عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْقَمَّاطِ عَنْ عُمَرَ بْنِ یَزِیدَ بَیَّاعِ السَّابِرِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الإمام الصادق صلوات الله علیه قَالَ:
إِنَّ أَرْضَ الْکَعْبَةِ قَالَتْ مَنْ مِثْلِی وَقَدْ بَنَى اللَّهُ بَیْتَهُ [بُنِیَ بَیْتُ اللَّهِ] عَلَى ظَهْرِی وَیَأْتِینِی النَّاسُ مِنْ کُلِّ فَجٍّ عَمِیقٍ وَجُعِلْتُ حَرَمَ اللَّهِ وَأَمْنَهُ؟؟!!
فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَیْهَا أَنْ کُفِّی وَقِرِّی فَوَعِزَّتِی وَجَلَالِی مَا فَضْلُ مَا فُضِّلْتِ بِهِ فِیمَا أَعْطَیْتُ بِهِ أَرْضَ کَرْبَلَاءَ إِلَّا بِمَنْزِلَةِ الْإِبْرَةِ غُرِسَتْ [غُمِسَتْ] فِی الْبَحْرِ فَحَمَلَتْ مِنْ مَاءِ الْبَحْرِ وَلَوْ لَا تُرْبَةُ کَرْبَلَاءَ مَا فَضَّلْتُکِ وَلَوْ لَا مَا تَضَمَّنَتْهُ أَرْضُ کَرْبَلَاءَ لَمَا خَلَقْتُکِ وَلَا خَلَقْتُ الْبَیْتَ الَّذِی افْتَخَرْتِ بِهِ فَقِرِّی وَاسْتَقِرِّی وَکُونِی دُنْیَا مُتَوَاضِعاً ذَلِیلًا مَهِیناً غَیْرَ مُسْتَنْکِفٍ وَلَا مُسْتَکْبِرٍ لِأَرْضِ کَرْبَلَاءَ وَإِلَّا سُخْتُ بِکِ وَهَوَیْتُ بِکِ فِی نَارِ جَهَنَّم.
کامل الزیارات، النص، ص: 267
وسائل الشیعة، ج 14، ص: 514
بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج 98، ص: 106