یکی از اصول بهداشت فردی و سلامت بدن را می توان تغذیه درمانی و داشتن تدبیر در غذاها و نوشیدنی ها دانست که در فرهنگ اسلامی از آن با عنوان«اطعمه و اشربه» (خوردنی ها و نوشیدنی ها) یاد شده است و توجه خاصی به نوع، کیفیت و زمان مصرف غذا دارد.
قال مولانا الإمام الرّضا صلوات الله علیه:
أَنَّ الْجَسَدَ بِمَنْزِلَةِ الْأَرْضِ الطَّیِّبَةِ الْخَرَابِ إِنْ تُعُوهِدَتْ بِالْعِمَارَةِ وَ السَّقْیِ  مِنْ حَیْثُ لَا تَزْدَادُ مِنَ الْمَاءِ فَتَغْرَقَ وَ لَا تُنْقَصُ مِنْهُ فَتَعْطَشَ دَامَتْ عِمَارَتُهَا وَ کَثُرَ رَیْعُهَا وَ زَکَا زَرْعُهَا وَ إِنْ تَغَافَلَتْ عَنْهَا فَسَدَتْ وَ نَبَتَ فِیهَا الْعُشْبُ وَ الْجَسَدُ بِهَذِهِ الْمَنْزِلَةِ وَ التَّدْبِیرِ فِی الْأَغْذِیَةِ وَ الْأَشْرِبَةِ  یَصْلُحُ وَ یَصِحُّ وَ تَزْکُو الْعَافِیَةُ فِیهِ وَ انْظُرْ مَا یُوَافِقُکَ وَ مَا یُوَافِقُ مَعِدَتَکَ وَ یَقْوَى عَلَیْهِ بَدَنُکَ وَ یَسْتَمْرِئُهُ مِنَ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ، فَقَدِّرْهُ لِنَفْسِکَ وَ اجْعَلْهُ غِذَاکَ.
طب الإمام الرضا علیه السلام (الرسالة الذهبیة)، النص، ص: 13

مولای ما حضرت امام رضا صلوات الله علیه می فرماید:
بدان که جسد آدمى به منزله زمینى است پاکیزه که چون به آبادانیش مشغول شوى و آبیارى کنى، به طورى که در آبیاریش افراط نکنى تا غرق شود و تفریط نکنى تا از کم آبى تشنه بماند و خشک شود، همیشه  آباد خواهد بود و حاصلش فراوان و زراعتش پاکیزه خواهد شد و اگر از آن غفلت بورزى فاسد و خراب گردد و در آن گیاه و سبزه نخواهد روئید.
 بدن آدمیزاد هم به منزله همین زمین است و با تدبیر درست در خوردنی ها و نوشیدنی ها، صحیح و صالح می ماند و سلامتى در آن برقرار می گردد.
بنابراین در آنچه موافق و مناسب معده و مزاجت است دقّت کن، در چیزهائى که با معده ات سازگار است و بدنت از آن نیرو میگیرد و ازغذا و نوشیدنی که سالم و خوش هضمش می کند و لذّت می برد، آن را براى خود به میزان درستى تقدیر و برنامه ریزی کن و غذای همیشگی خود قرار بده.
وقال مولانا الإمام الرّضا صلوات الله علیه:
اعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى لَمْ یُبِحْ أَکْلًا وَ لَا شُرْباً إِلَّا مَا فِیهِ الْمَنْفَعَةُ وَ الصَّلَاحُ وَ لَمْ یُحَرِّمْ إِلَّا مَا فِیهِ الضَّرَرُ وَ التَّلَفُ وَ الْفَسَادُ فَکُلُّ نَافِعٍ مُقَوٍّ لِلْجِسْمِ فِیهِ قُوَّةٌ لِلْبَدَنِ فَهُوَ حَلَالٌ وَ کُلُّ مُضِرٍّ یَذْهَبُ بِالْقُوَّةِ أَوْ قَاتِلٌ، فَحَرَام.‏
الفقه المنسوب إلى الإمام الرضا علیه السلام، ص: 254
 مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج‏16، ص:333

و در حدیث دیگری مولای ما حضرت امام رضا صلوات الله علیه می فرماید:
خداوند تبارک و تعالى هیچ خوردنى و نوشیدنى را حلال نکرده است مگر آن که در آن سود و صلاحى بوده و هیچ خوردنى و نوشیدنى را حرام ننموده، مگر آن که در آ ن زیان و تلف و فسادى بوده است، پس هر چیز سودمندى نیرو بخش جسم، که باعث تقویت بدن است حلال شده است و هر چیزى که قواى جسمانى را از بین ببرد و یا موجب مرگ شود حرام است.