عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الإمام الصادق صلوات الله علیه قَالَ: الْمُؤْمِنُ أَعْظَمُ حُرْمَةً مِنَ الْکَعْبَةِ.
الخصال، ج‏1، ص: 27

امام صادق صلوات الله علیه فرمود: حرمت مؤمن بزرگتر و با اهمیت تر از کعبه است.

قال رسول الله صلوات الله علیه و آله:
 مَثَلُ الْمُؤْمِنِ کَمَثَلِ مَلَکٍ مُقَرَّبٍ وَ إِنَّ الْمُؤْمِنَ أَعْظَمُ حُرْمَةً عِنْدَ اللَّهِ وَ أَکْرَمُ عَلَیْهِ مِنْ مَلَکٍ مُقَرَّبٍ.
مشکاة الأنوار فی غرر الأخبار، النص، ص: 78

 رسول خدا صلوات اللَّه علیه و آله فرمود:  مثل مؤمن، همچون فرشته مقرب است، بلکه حرمت مؤمن نزد خداوند بزرگتر و گرامى‏ تر از فرشته مقرب است.

روی : نَظَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلوات الله علیه وآله إِلَى الْکَعْبَةِ فَقَالَ مَرْحَباً بِکِ مِنْ بَیْتٍ مَا أَعْظَمَکِ وَ مَا أَعْظَمَ حُرْمَتَکِ وَ اللَّهِ إِنَّ الْمُؤْمِنَ أَعْظَمُ حُرْمَةً عِنْدَ اللَّهِ مِنْکِ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَى حَرَّمَ مِنْکِ وَاحِدَةً وَ حَرَّمَ مِنَ الْمُؤْمِنِ ثَلَاثاً دَمَهُ وَ مَالَهُ وَ أَنْ یُظَنَّ بِهِ ظَنَّ السَّوْء.
مشکاة الأنوار فی غرر الأخبار، النص، ص: 78

نقل شده است: رسول خدا صلوات الله علیه و آله به کعبه نگاهى کرد و فرمود:
 «مرحبا به تو اى خانه! چه قدر با عظمتى و چه قدر احترام دارى! به خدا سوگند که حرمت مؤمن نزد خدا از حرمت تو بیشتر است، زیرا خداوند نسبت به تو یک چیز را حرام کرده است امّا از مؤمن سه چیز را: خون، مال و بدگمانى به او.

یُونُسُ عَنْ عَلِیِّ بْنِ شَجَرَةَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الإمام الصادق صلوات الله علیه قَالَ: لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِی بِلَادِهِ خَمْسُ حُرَمٍ  حُرْمَةُ رَسُولِ اللَّهِ صلوات الله علیه و آله وَ حُرْمَةُ آلِ رَسُولِ اللَّهِ صلوات الله علیهم وَ حُرْمَةُ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ حُرْمَةُ کَعْبَةِ اللَّهِ وَ حُرْمَةُ الْمُؤْمِنِ.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏8، ص: 107

على بن شجرة از امام صادق صلوات الله علیه روایت می کند که فرمود:
 براى خداوند عزّ و جلّ در شهرهایش‏ پنج حرمت است (که احترام آنها بر مردم لازم است): حرمت رسول خدا صلوات الله علیه و آله، حرمت اهل بیت رسول خدا صلوات الله علیه و آله، حرمت کتاب خداوند عز و جل، حرمت کعبه خانه خدا، حرمت مؤمن.

عَنْ مُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الإمام الصادق صلوات الله علیه: مَنْ رَوَى عَلَى مُؤْمِنٍ رِوَایَةً یُرِیدُ بِهَا شَیْنَهُ وَ هَدْمَ مُرُوءَتِهِ لِیَسْقُطَ مِنْ أَعْیُنِ النَّاسِ أَخْرَجَهُ اللَّهُ مِنْ وَلَایَتِهِ إِلَى وَلَایَةِ الشَّیْطَانِ فَلَا یَقْبَلُهُ الشَّیْطَانُ.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏2، ص: 358

مفضل بن عمر می گوید: امام صادق صلوات الله علیه به من فرمود: هر که بر ضرر مؤمن داستانى بگوید و قصدش عیب او و ریختن آبرویش باشد که از چشم مردم بیفتد خداوند او را از دوستى خود به دوستى شیطان می راند و شیطان هم او را نمی پذیرد.

 عَنْ حَمَّادِ بْنِ بَشِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ الإمام الصادق صلوات الله علیه قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلوات الله علیه و آله قَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى: مَنْ أَهَانَ لِی وَلِیّاً فَقَدْ أَرْصَدَ لِمُحَارَبَتِی.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج‏2، ص: 351

امام صادق صلوات الله علیه فرمود که رسول خدا صلوات الله علیه و آله فرمود: خداوند تبارک و تعالی فرموده است: هر کس دوستی از دوستان مرا اهانت و خوار گرداند، در کمین جنگ با من نشسته است.