ثمالی می گوید: مولای ما حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه فرمود:

مردی از همدان خدمت حضرت امیر المؤمنین صلوات الله علیه از درد کمر شکایت کرد، و اینکه شب را نمی تواند بخوابد و بیدار است.

حضرت صلوات الله علیه فرمود: دستت را بر محلی که از درد شکایت داری بگذار و سه مرتبه بگو: «وَ ما کانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ کِتاباً مُؤَجَّلًا وَ مَنْ یُرِدْ ثَوابَ الدُّنْیا نُؤْتِهِ مِنْها وَ مَنْ یُرِدْ ثَوابَ الْآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْها وَ سَنَجْزِی الشَّاکِرِینَ‏»، و هفت مرتبه سوره إنا أنزلناه فی لیلة القدر را بخوان، پس همانا از دردها شفا و عافیت خواهی یافت، إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى.

عَنِ الثُّمَالِیِّ عَنْ مولانا الإمام مُحَمَّدٍ الْبَاقِرِ صلوات الله علیه قَالَ:

شَکَا رَجُلٌ مِنْ هَمْدَانَ إِلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ صلوات الله علیه وَجَعَ الظَّهْرِ وَ أَنَّهُ یَسْهَرُ اللَّیْلَ.

 فَقَالَ صلوات الله علیه: ضَعْ یَدَکَ عَلَى الْمَوْضِعِ الَّذِی تَشْتَکِی مِنْهُ وَ اقْرَأْ ثَلَاثا:ً «وَ ما کانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ کِتاباً مُؤَجَّلًا وَ مَنْ یُرِدْ ثَوابَ الدُّنْیا نُؤْتِهِ مِنْها وَ مَنْ یُرِدْ ثَوابَ الْآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْها وَ سَنَجْزِی الشَّاکِرِینَ‏»، وَ اقْرَأْ سَبْعَ مَرَّاتٍ: إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ إِلَى آخِرِهَا، فَإِنَّکَ تُعَافَى مِنَ الْعِلَلِ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى.

بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏92، ص: 68

 

 عَنِ الْمُعَلَّى بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مولانا الإمام جعفر الصادق صلوات الله علیه قَالَ:

 کُنَّا مَعَهُ فِی سَفَرٍ وَ مَعَهُ إِسْمَاعِیلُ بْنُ الإمام الصَّادِقِ صلوات الله علیه، فَشَکَا إِلَیْهِ وَجَعَ بَطْنِهِ وَ ظَهْرِهِ، فَأَنْزَلَهُ، ثُمَّ أَلْقَاهُ عَلَى قَفَاهُ وَ قَالَ: «بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ بِصُنْعِ اللَّهِ الَّذِی أَتْقَنَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ إِنَّهُ خَبِیرٌ بِما تَفْعَلُونَ اسْکُنْ یَا رِیحُ بِالَّذِی سَکَنَ لَهُ مَا فِی اللَّیْلِ وَ النَّهارِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ».

بحار الأنوار (ط - بیروت)، ج‏92، ص: 69

معلی می گوید: در سفری همراه مولای ما حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه بودیم و فرزند آن حضرت، اسماعیل نیز با ایشان بود؛ نزد امام صلوات الله علیه از درد شکم و کمر شکایت کرد، پس حضرت صلوات الله علیه پایین آوردش و به پشت روی زمین خواباند و این ذکر را خواند :

«بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ بِصُنْعِ اللَّهِ الَّذِی أَتْقَنَ کُلَّ شَیْ‏ءٍ إِنَّهُ خَبِیرٌ بِما تَفْعَلُونَ اسْکُنْ یَا رِیحُ بِالَّذِی سَکَنَ لَهُ مَا فِی اللَّیْلِ وَ النَّهارِ وَ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ».