از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه
در مورد نوشیدن ادرار گاو پرسیده شد، حضرت فرمودند: اگر به عنوان دارو به آن نیاز داشته
باشد پس بنوشد و همچنین ادرار شتر و گوسفند.
عَنْ عَمَّارٍ السَّابَاطِیِّ عَن الإمام جعفر الصادق صلوات الله علیه قَال:
سُئِلَ عَنْ بَوْلِ الْبَقَرِ یَشْرَبُهُ الرَّجُلُ قَالَ صلوات الله علیه: إِنْ کَانَ مُحْتَاجاً إِلَیْهِ یَتَدَاوَى بِهِ شَرِبَهُ وَ کَذَلِکَ بَوْلُ الْإِبِلِ وَ الْغَنَم.
وسائل الشیعة، (30 جلدی)، ج3، ص: 410
تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)، ج1، ص: 284
ملاذ الأخیار فی فهم تهذیب الأخبار، ج2، ص: 441
عَنِ الْجَعْفَرِیِّ قَالَ سَمِعْتُ الإمام أَبَا الْحَسَنِ مُوسَى الکاظم صلوات الله علیه یَقُولُ: أَبْوَالُ الْإِبِلِ خَیْرٌ مِنْ أَلْبَانِهَا وَ یَجْعَلُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الشِّفَاءَ فِی أَلْبَانِهَا.
عَنْ مُوسَى بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحُسَیْنِ قَالَ سَمِعْتُ أَشْیَاخَنَا یَقُولُونَ: أَلْبَانُ اللِّقَاحِ شِفَاءٌ مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ عَاهَةٍ وَ لِصَاحِبِ الْبَطَنِ أَبْوَالُهَا.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج6، ص: 338
حضرت امام موسی کاظم صلوات الله علیه فرمود:
ادرار شتران از شیر آنها بهتر است با آنکه خداوند عزوجل درمان را در شیرشان نیز قرار داده است.
و از بزرگان ما نقل شده: شیر شتر ماده برای هر دردی درمان است و برای کسانی که شکم دارند (و از قسمت شکم چاق هستند)، ادرارشان شفای آنهاست.
بیان: در برخی روایات رسیده از حضرت امام صادق صلوات الله علیه، گاهی جهت تقیه و حفظ جان حضرت، وقتی روایتی از ایشان نقل می شد خطاب می کردند به این که مردی گفت یا شیخی چنان فرمود و امثال این موارد و بعید نیست در این روایت هم منظور از مشایخنا، اهلبیت صلوات الله علیهم باشند، به خصوص آقا امام صادق صلوات الله علیه.
عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ أَنَّ النَّبِیَّ صلوات الله علیه و آله قَالَ: لَا بَأْسَ بِبَوْلِ مَا أُکِلَ لَحْمُهُ.
وسائل الشیعة (30 جلدی)، ج25، ص: 114
حضرت رسول خدا صلوات الله علیه و آله فرمود: ادرار چیزی که گوشتش حلال است ایرادی ندارد.
عَنْ کَامِلٍ قَالَ سَمِعْتُ مُوسَى بْنَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحُسَیْنِ یَقُولُ: سَمِعْتُ أَشْیَاخاً یَقُولُونَ: أَلْبَانُ اللِّقَاحِ شِفَاءٌ مِنْ کُلِّ دَاءٍ فِی الْجَسَدِ.
وَ عَنْ الإمام جعفر الصادق صلوات الله علیه أَنَّهُ قَالَ: مِثْلَ ذَلِکَ إِلَّا أَنَّهُ زَادَ فِیهِ شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ عَاهَةٍ فِی الْجَسَدِ وَ هُوَ یُنَقِّی الْبَدَنَ وَ یُخْرِجُ دَرَنَهُ وَ یَغْسِلُهُ غَسْلا.
طب الأئمة علیهم السلام، ص: 102
وسائل الشیعة،(30 جلدی)، ج25، ص: 114
موسی می گوید: از بزرگانمان شنیدم که می فرمودند: شیر شتر ماده شفای هر دردی که در بدن هست می باشد.
و از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه روایت است که مانند روایت بالا را فرمود و اضافه نمود: خوردن شیر شتر درمان هر درد و آفتی در بدن است و نگهدارنده‌ای هستند برای بدن که آن را پاک می‌کنند، آلودگی ها را از بدن خارج و بدن را به بهترین حالت شستشو می‌دهند.
عَنْ زُرْعَةَ عَنْ سَمَاعَةَ قَالَ: سَأَلْتُ الإمام جعفر الصادق صلوات الله علیه عَنْ شُرْبِ الرَّجُلِ أَبْوَالَ الْإِبِلِ وَ الْبَقَرِ وَ الْغَنَمِ تُنْعَتُ لَهُ مِنَ الْوَجَعِ هَلْ یَجُوزُ لَهُ أَنْ یَشْرَبَ؟ قَالَ صلوات الله علیه: نَعَمْ لَا بَأْسَ بِهِ.
وسائل الشیعة،(30 جلدی)، ج25، ص: 115
سماعه می گوید: از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه درباره مردی پرسیدم که ادرار شتر و گاو و گوسفند را می خورد و دردی به او عارض شده بود و برای حضرت توصیفش نمودم؛ آیا برای او جایز است که از آن بخورد؛ حضرت فرمود: آری اشکالی ندارد.
عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَن الإمام جعفر الصادق صلوات الله علیه أَنَّهُ شَکَا إِلَیْهِ الرَّبْوَ الشَّدِیدَ، فَقَالَ: اشْرَبْ لَهُ أَبْوَالَ اللِّقَاحِ، فَشَرِبْتُ ذَلِکَ فَمَسَحَ اللَّهُ دَائِی.
وسائل الشیعة،(30 جلدی)، ج25، ص: 115
مفضل بن عمر می گوید: به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه در مورد نفس تنگی شدید (آسم) شکایت کرد؛ امام فرمود: از ادرار شتر ماده به او بخورانید، راوی می گوید: از آن خوردم و خداوند دردم را از بین برد.
