در فارسى قدیم به آن «پِست» گفته مى شد . امروزه به آن «قاووت» یا «پوره» مى گویند . گفتنى است که لغت نامه دهخدا لفظ «قاووت» را ترکى مى داند که غالبا به معناى آرد حبوبات بریان شده است ؛ لیکن این واژه ، گاه در مورد غیر حبوبات (مانند برخى میوه ها یا تره بار) نیز کار برد دارد .
علاّمه مجلسى مى گوید:
از [گفته] کلینى چنین برمى آید که «سویق» ، درصورتى که در روایات ، همراه با قیدى [مانند جو ]نباشد ، به معناى «سویق گندم» است ؛ چرا که مى گوید: «باب انواع سویق ها و برترىِ سویق گندم» و سپس در ذیل این عنوان، حدیث هایى را مى آورد که در آنها واژه «سویق» ، بدون صفت یا مضافٌ الیه، آمده است.
