الأمالی (للشیخ الطوسی)
اشاره:
سرشناسه : طوسی ، محمدبن حسن ، 385 - 460ق.
عنوان و نام پدیدآور : الامالی/ ابی جعفرمحمدبن الحسن الطوسی؛ تحقیق قسم الدراسات الاسلامیه - موسسه البعثه
مشخصات نشر : تهران : موسسه البعثه، مرکز الطباغه و النشر، 1385.
مشخصات ظاهری : 889 ص .
شابک : 964-309-399-9
عوالی اللآلی المجلد 1
اشاره:
شماره بازیابی : 5-16405
وضعیت فهرست نویسی : فهرست نویسی قبلی
شماره های شناسایی دیگر : برابرباشماره پیشین سازمان مدارک : 261 85010
برابرباردیف صورتجلسه سازمان مدارک : 376
این نسخه درفهرست نسخ خطی سازمان مدارک نبود.
من لا یحضره الفقیه الجزء الأول
اشاره:
شماره بازیابی : 5-6280
سرشناسه : ابن بابویه ، محمد بن علی،311-381ق.
عنوان و نام پدیدآور : من لا یحضره الفقیه[نسخه خطی]/ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن بابویه،مشهور به شیخ صدوق
وضعیت استنساخ : ، [احتمالا قرن 12ق.]
امیر المؤمنین صلوات الله علیه فرمود:
به رسول خدا صلوات الله علیه وآله از قرض شکایت کردم.
فرمود: یا علی بگو:
«اللَّهُمَّ أَغْنِنِی بِحَلَالِکَ عَنْ حَرَامِکَ وَبِفَضْلِکَ عَمَّنْ سِوَاکَ».
اگر به اندازه کوه صبیر قرض داشته باشى خدا ادا کند و صبیر بزرگترین کوه یمن است.
فضل کاتب گوید: خدمت امام صادق صلوات الله علیه بودم که نامه ابو مسلم خراسانى براى ایشان آمد.
حضرت به او فرمود: نامه تو جواب ندارد از نزد ما بیرون شو.
ما شروع کردیم با یکدیگر آهسته سخن گفتن.
پاداش منتظران و أرزش إیمان در زمان غیبت إمام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف:
1- قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: « طُوبَى لِمَنْ أَدْرَکَ قَائِمَ أَهْلِ بَیْتِی وَ هُوَ یَأْتَمُّ بِهِ فِی غَیْبَتِهِ قَبْلَ قِیَامِهِ وَ یَتَوَلَّى أَوْلِیَاءَهُ وَ یُعَادِی أَعْدَاءَهُ ذَاکَ مِنْ رُفَقَائِی وَ ذَوِی مَوَدَّتِی وَ أَکْرَمِ أُمَّتِی عَلَیَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ» بحارالأنوار ج 51 ص 72
خوشا بکسیکه قائم اهل بیتم را درک کند و در غیبت او پیش از ظهور بامامت او معتقد باشد با دوستانش دوست باشد و با دشمنانش دشمن او در روز قیامت از رفقای من طرف دوستی من و گرامی ترین امت من است.
از کتاب ارشاد القلوب دیلمى:
وقتى عمر لعنة الله علیه به خلافت نشست
بین یکى از یارانش بنام حارث بن سنان ازدى و مردى از انصار گفتگو و منازعه
اى شد عمر لعنة الله علیه براى او دادخواهى نکرد دوست عمر لعنة الله علیه
به جانب قیصر روم رفت و مرتد از اسلام شد و تمام قرآن را فراموش کرد مگر
این آیه وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلامِ دِیناً فَلَنْ یُقْبَلَ
مِنْهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِینَ این آیه را قیصر شنید گفت
چند مسأله براى فرمانرواى عرب مى فرستم اگر
أَحِبُّوا الصِّبْیَانَ:
عَنْ الإمام الصادق صلوات الله علیه قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ
صلوات الله علیه وآله:
مَنْ قَبَّلَ وَلَدَهُ کَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ حَسَنَةً
وَ مَنْ فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ مَنْ عَلَّمَهُ القرآن دُعِیَ بِالْأَبَوَیْنِ
فَیُکْسَیَانِ حُلَّتَیْنِ یُضِی ءُ مِنْ نُورِهِمَا وُجُوهُ أَهْلِ الْجَنَّةِ.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج6، ص: 49
امام صادق صلوات الله علیه فرمود:
رسول خدا صلوات الله علیه واله فرمودند: : هر که فرزند خود را ببوسد،
خداوند عزّ و جلّ براى او یک ثواب مى نویسد و هر که فرزندش را شاد کند، خداوند در
روز قیامت او را شاد مى سازد و هر که به او قرآن بیاموزد [در روز قیامت] پدر و
مادرش فرا خوانده مى شوند و دو جامه بر آنان پوشانده مى شود که از درخشش آن صورت
بهشتیان مى درخشد.
مجموعه ورام المجلد 1
اشاره:
شماره بازیابی : 5-8722
شماره های شناسایی دیگر : 419
8722/1
سرشناسه : ورام ، مسعود بن عیسی ، - 605ق .
عنوان و نام پدیدآور : مجموعه ورام بن ابی فراس[نسخه خطی]
وضعیت استنساخ : : کاتب: محمد باقر بن عبدالباقی الحسینی الدزفولی.، 1168ق.
مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل المجلد 1
اشاره:
سرشناسه : نوری، حسین بن محمدتقی، ق 1320 - 1254
عنوان و نام پدیدآور : مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل/ تالیف میرزا حسین
النوری الطبرسی؛ تحقیق موسسه آل البیت علیهم سلم لاحیاآ التراث
مشخصات نشر : قم: موسسه آل البیت(ع)، الاحیاآ التراث، 14ق. = - 136.
قرب الإسناد
اشاره:
سرشناسه : حمیری ، عبدالله بن جعفر، - 310؟ق
عنوان و نام پدیدآور : قرب الاسناد/ تالیف ابی العباس عبدالله بن
جعفر الحمیری ؛ تحقیق موسسه ال البیت علیهم السلام لاحیاآ التراث
مشخصات نشر : قم : موسسه آل البیت (علیهم السلام ) لاحیاآ التراث ، 1413ق . = 1371.
زیارة مولانا الخلف الصالح صاحب الزمان صلوات الله علیه وعلی آبائه الطاهرین:
حَدَّثَنَا الشَّیْخُ الْأَجَلُّ الْفَقِیهُ الْعَالِمُ أَبُو مُحَمَّدٍ عَرَبِیُّ بْنُ مُسَافِرٍ الْعِبَادِیُّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قِرَاءَةً عَلَیْهِ بِدَارِهِ بِالْحِلَّةِ السَّیْفِیَّةِ فِی شَهْرِ رَبِیعٍ الْأَوَّلِ سَنَةَ ثَلَاثٍ وَسَبْعِینَ وَخَمْسِمِائَةٍ، وَحَدَّثَنِی الشَّیْخُ الْعَفِیفُ أَبُو الْبَقَاءِ هِبَةُ اللَّهِ بْنُ نَمَاءِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ حُمْدُونٍ رَحِمَهُ اللَّهُ قِرَاءَةً عَلَیْهِ أَیْضاً بِالْحِلَّةِ السَّیْفِیَّةِ، قَالا جَمِیعاً:
