سلیم بن قیس گوید: به امیر المؤمنین صلوات الله علیه عرض کردم:
من از سلمان و مقداد و ابى ذر چیزى از تفسیر قرآن و هم احادیثى از پیغمبر شنیده ام که با آنچه در نزد مردم است مخالف است و باز از شما میشنوم چیزى که آنچه را شنیده ام تصدیق میکند، و در دست مردم مطالبى از تفسیر قرآن و احادیث پیغمبر مى بینم که شما با آنها مخالفید و همه را باطل میدانید، آیا عقیده دارید که مردم عمدا به رسول خدا دروغ مى بندند و قرآن را به رأى خود تفسیر میکنند؟
فضل کاتب گوید: خدمت امام صادق صلوات الله علیه بودم که نامه ابو مسلم خراسانى براى ایشان آمد.
حضرت به او فرمود: نامه تو جواب ندارد از نزد ما بیرون شو.
ما شروع کردیم با یکدیگر آهسته سخن گفتن.
پاداش منتظران و أرزش إیمان در زمان غیبت إمام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف:
1- قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: « طُوبَى لِمَنْ أَدْرَکَ قَائِمَ أَهْلِ بَیْتِی وَ هُوَ یَأْتَمُّ بِهِ فِی غَیْبَتِهِ قَبْلَ قِیَامِهِ وَ یَتَوَلَّى أَوْلِیَاءَهُ وَ یُعَادِی أَعْدَاءَهُ ذَاکَ مِنْ رُفَقَائِی وَ ذَوِی مَوَدَّتِی وَ أَکْرَمِ أُمَّتِی عَلَیَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ» بحارالأنوار ج 51 ص 72
خوشا بکسیکه قائم اهل بیتم را درک کند و در غیبت او پیش از ظهور بامامت او معتقد باشد با دوستانش دوست باشد و با دشمنانش دشمن او در روز قیامت از رفقای من طرف دوستی من و گرامی ترین امت من است.
از کتاب ارشاد القلوب دیلمى:
وقتى عمر لعنة الله علیه به خلافت نشست
بین یکى از یارانش بنام حارث بن سنان ازدى و مردى از انصار گفتگو و منازعه
اى شد عمر لعنة الله علیه براى او دادخواهى نکرد دوست عمر لعنة الله علیه
به جانب قیصر روم رفت و مرتد از اسلام شد و تمام قرآن را فراموش کرد مگر
این آیه وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الْإِسْلامِ دِیناً فَلَنْ یُقْبَلَ
مِنْهُ وَ هُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِینَ این آیه را قیصر شنید گفت
چند مسأله براى فرمانرواى عرب مى فرستم اگر
أَحِبُّوا الصِّبْیَانَ:
عَنْ الإمام الصادق صلوات الله علیه قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ
صلوات الله علیه وآله:
مَنْ قَبَّلَ وَلَدَهُ کَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ حَسَنَةً
وَ مَنْ فَرَّحَهُ فَرَّحَهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ وَ مَنْ عَلَّمَهُ القرآن دُعِیَ بِالْأَبَوَیْنِ
فَیُکْسَیَانِ حُلَّتَیْنِ یُضِی ءُ مِنْ نُورِهِمَا وُجُوهُ أَهْلِ الْجَنَّةِ.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج6، ص: 49
امام صادق صلوات الله علیه فرمود:
رسول خدا صلوات الله علیه واله فرمودند: : هر که فرزند خود را ببوسد،
خداوند عزّ و جلّ براى او یک ثواب مى نویسد و هر که فرزندش را شاد کند، خداوند در
روز قیامت او را شاد مى سازد و هر که به او قرآن بیاموزد [در روز قیامت] پدر و
مادرش فرا خوانده مى شوند و دو جامه بر آنان پوشانده مى شود که از درخشش آن صورت
بهشتیان مى درخشد.
امیر المؤمنین، امام علی بن أبی طالب صلوات الله علیهما فرمود:
شما را به تقوا و ترس از خدا سفارش مى کنم، خدایى که آفرینش شما را آغاز کرد، و به سوى او باز مى گردید. خدایى که خواسته هاى شما را بر آورد، و بازگشت بسوى او نهایت آرزوى شماست. راه راست شما به او پایان مى پذیرد، و به هنگام ترس و وحشت، او پناهگاه شماست.
