امام صادق صلوات الله علیه از پدرانش از رسول خدا صلوات اللَّه علیهم اجمعین روایت کند که فرمود:
پس
از من دوازده امامند که اوّل آنها علىّ بن أبى طالب و آخر ایشان قائم
(صلوات اللَّه علیهم) است آنان جانشینان و اوصیاء و اولیاى من و حجّت هاى
الهى بر امّتم پس از من مى باشند کسى که به ایشان اقرار نماید مؤمن است و
کسى که منکر ایشان باشد کافر است.
از مسمع بن عبد الملک کردین بصرى نقل کرده که وى گفت:
امام صادق صلوات الله علیه به من فرمودند:
اى مسمع تو از اهل عراق هستى، آیا به زیارت قبر حسین صلوات الله علیه مى روى؟
عرض
کردم: خیر، من نزد اهل بصره مردى مشهور هستم و نزد ما کسانى هستند که
خواسته این خلیفه را طالب بوده و دشمنان ما از گروه ناصبى ها و غیر ایشان
بسیار بوده و من در امان نیستم از اینکه حال من را نزد پسر سلیمان گزارش
کنند.
عن أبی عبد الله علیه السلام قال: خرج الحسین بن علی علیهما السلام على أصحابه فقال أیها الناس إن الله جل ذکره ما خلق العباد إلا لیعرفوه فإذا عرفوه عبدوه فإذا عبدوه استغنوا بعبادته عن عبادة من سواه، فقال له رجل یا ابن رسول الله بأبی أنت و أمی فما معرفة الله قال معرفة أهل کل زمان إمامهم الذی یجب علیهم طاعته».
عَنِ الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ صلوات الله علیه یَقُولُ :
صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ(الحجة القائم) الشَّرِیدُ الطَّرِیدُ الْفَرِیدُ الْوَحِیدُ.
کمال الدین و تمام النعمة، ج 1، ص: 303
اصبغ بن نباته گوید: از امیر المؤمنین صلوات الله علیه شنیدم که مى فرمود: صاحب این امر آواره و رانده شده و یکّه و تنهاست.
قالت مولاتنا وسیدتنا وأمنا فاطمة الزهراء صلوات الله علیها:
أَیُّهَا النَّاسُ! اعْلَمُوا أَنِّی فَاطِمَةُ وَ أَبِی مُحَمَّدٌ
صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ...
اى مردم بدانید من فاطمه ام، و پدرم محمّد است- که صلوات و درود
خداوند بر او و خاندانش باد-...
(الخطبة الفدکیة هی خطبة لمولاتنا وسیدتنا
وأمنا فاطمة الزهراء صلوات الله علیها)
وقد أعلنها صریحةً فی خطبته الّتی اشتهرت بـ(الشقشقیة) حیث قال أمیر المؤمنین صلوات الله علیه :
أَمَا وَاللّهِ لَقَدْ تَقَمَّصَهَا ابن أبی قحافة، وَإِنَّهُ لَیَعْلَمُ أَنَّ مَحَلِّی مِنْهَا مَحَلُّ الْقُطْبِ مِنَ الرَّحَى، یَنْحَدِرُ عَنِّی السَّیْلُ، وَلاَ یَرْقَى إِلَیَّ الطَّیْرُ، فَسَدَلْتُ دُونَهَا ثَوْبَاً، وَطَوَیْتُ عَنْهَا کَشْحاً، وَطَفِقْتُ أَرْتَئی بَیْنَ أَنْ أَصُولَ بِیَد جَذَّاءَ، أَوْ أَصْبِرَ عَلَى طِخْیَة عَمْیَاءَ، یَهْرَمُ فِیهَا الْکَبِیرُ. وَیَشِیبُ فِیهَا الصَّغِیرُ، وَیَکْدَحُ فِیهَا مُؤْمِنٌ حَتَّى یَلْقى رَبَّهُ، فَرَأَیْتُ أَنَّ الصَّبْرَ عَلَى هَاتَا أَحْجَى، فَصَبَرْتُ وَفِی الْعَیْنِ قَذَىً، وَفِی الْحَلْقِ شَجاً، أَرَى تُرَاثِی نَهْباً، حَتَّى مَضَى الاْوَّلُ لِسَبِیلِهِ فَأَدْلَى بِهَا إِلَى ابْنِ الْخَطَّاب بَعْدَهُ (ثُمَّ تَمَثَّلَ بِقَوْلِ الأَعْشَى):
بسم الله الرحمن الرحیم:
از امام صادق صلوات الله علیه روایت کرده که یکى از یاران آن حضرت بر
او وارد شد و عرض کرد: فدایت گردم، به خدا قسم من شما و هر کس دوستدار
شماست دوست مى دارم اى سرورم چقدر شیعه شما زیاد است.
حضرت فرمود: بگو آنان چه مقدارند؟
عرض کرد: بسیار زیاد.
مولایمان حضرت امیرالمومنین علی تبن ابیطالب علیه السلام میفرمایند:
دنیا گذرگاه عبور است ، نه جاى ماندن ؛ و مردم در آن دو دسته اند : یکى آن که خود را فروخت و به تباهى کشاند ، و دیگرى آن که خود را خرید و آزاد کرد.
از سلیمان بن خالد، وى مى گوید:
از امام صادق صلوات الله علیه شنیدم که مى فرمودند:
تعجّب
است از گروهى که مى پندارند شیعه هستند ولى گفته مى شود روزگار بر ایشان
مى گذرد و احدى از ایشان به زیارت قبر حسین صلوات الله علیه نمى روند، چه
از روى جفا بوده و چه تنبلى و سستى کرده و چه عاجز و ناتوان باشند و چه
کسلى و بى حالى منشأ آن باشند، به خدا سوگند اگر مى دانستند در زیارت آن
حضرت چیست هرگز تنبلى و کسلى را به خود راه نمى دادند.
عده‌ای نامه نوشتند به امام صادق (صلوات الله علیه) و گفتند که مفضّل با کبوتر بازها (وبعضی از آنها شراب می خورند) می‌چرخد.
سزاوار است شما نامه‌ای به مفضل بنویس تا خودش را جمع و جور کند و با آنها ننشیند.
امام صادق صلوات الله علیه فرمود: جابر بن عبد اللَّه به امام باقر صلوات الله علیه عرض کرد:
جانم به فداى شما اى فرزند رسول خدا! از شما مى خواهم تا درباره فضیلت جدّه ات فاطمه صلوات الله علیها حدیثى برایم نقل کنید که وقتی برای شیعیان بگویم از شنیدن آن خوشحال شوند.
