امـام بـاقـر صلوات الله علیه دربـاره قـول خـداى عـزوجـل
" و اگر آنان ، تورات و انجیل و آنچه را از سوی پروردگارشان بر آنها نازل شده برپا دارند"
فرمود: «آنچه نازل شده ولایت است.»
امـام بـاقـر صلوات الله علیه دربـاره قـول خـداى عـزوجـل
" و اگر آنان ، تورات و انجیل و آنچه را از سوی پروردگارشان بر آنها نازل شده برپا دارند"
فرمود: «آنچه نازل شده ولایت است.»
این آیه «فطرى بودن معرفت خدا» را می رساند و فطرى بودن دین و معرفت به معناى همراه بودن دین و معرفت خدا با خلقت انسان است و چون یکى از مراحل مهم شکل گیرى و خلقت کامل انسان عالم ذرّ است، پس به یقین، مى توان گفت یکى از جاهایى که انسان معرفت خدا را در آنجا دریافت کرده، عالم ذرّ است و آن معرفت همراه با شکل گیرى مرحله خاص از خلقت انسان بوده است. به همین جهت است که ائمّه صلوات الله علیهم در روایات، فطرت الهى را با معرفت در عالم میثاق پیوند زده اند.
در حدیثى از امام باقر صلوات الله علیه نقل شده است که حضرتش فرمود:
همانا خداوند عزّوجلّ آن گاه که فرزندان آدم صلوات الله علیه را از پشت او بیرون آورد تا از آنها بر ربوبیّت خویش و نبوّت پیامبرانش پیمان بگیرد، نخستین پیامبرى که بر نبوّتش پیمان گرفته شد، محمّد بن عبداللَّه صلوات الله علیه وآله بود. آن گاه خداوند عزّوجلّ به آدم صلوات الله علیه فرمود:
معاویة بن عمار گوید: از امام صادق صلوات الله علیه خواهش کردم که دعائى براى روزى به من بیاموزد.
پس دعائى بمن آموخت که من بهتر از آن براى جلب روزى ندیدم، فرمود بگو:
«اللَّهُمَّ
ارْزُقْنِی مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ الْحَلَالِ الطَّیِّبِ رِزْقاً
وَاسِعاً حَلَالًا طَیِّباً بَلَاغاً لِلدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ صَبّاً
صَبّاً هَنِیئاً مَرِیئاً مِنْ غَیْرِ کَدٍّ وَلَا مَنٍّ مِنْ أَحَدِ
خَلْقِکَ إِلَّا سَعَةً مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ فَإِنَّکَ قُلْتَ
وَسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ فَمِنْ فَضْلِکَ أَسْأَلُ وَمِنْ
عَطِیَّتِکَ أَسْأَلُ وَمِنْ یَدِکَ الْمَلْأَى أَسْأَلُ»
عَنِ الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ صلوات الله علیه یَقُولُ :
صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ(الحجة القائم) الشَّرِیدُ الطَّرِیدُ الْفَرِیدُ الْوَحِیدُ.
کمال الدین و تمام النعمة، ج 1، ص: 303
اصبغ بن نباته گوید: از امیر المؤمنین صلوات الله علیه شنیدم که مى فرمود: صاحب این امر آواره و رانده شده و یکّه و تنهاست.
امام صادق صلوات الله علیه فرمود: جابر بن عبد اللَّه به امام باقر صلوات الله علیه عرض کرد:
جانم به فداى شما اى فرزند رسول خدا! از شما مى خواهم تا درباره فضیلت جدّه ات فاطمه صلوات الله علیها حدیثى برایم نقل کنید که وقتی برای شیعیان بگویم از شنیدن آن خوشحال شوند.
در روایت ابى الجارود از حضرت ابى جعفر امام باقر صلوات الله علیه در مورد آیه الر کِتابٌ أُحْکِمَتْ آیاتُهُ پرسید؟
صلوات الله علیه فرمود:
آن
قرآن است مِنْ لَدُنْ حَکِیمٍ خَبِیرٍ فرمود از نزد حکیم خبیر وَأَنِ
اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ اى مؤمنین استغفار کنید یُؤْتِ کُلَّ ذِی فَضْلٍ
فَضْلَهُ:
زیارة مولانا الخلف الصالح صاحب الزمان صلوات الله علیه وعلی آبائه الطاهرین:
حَدَّثَنَا الشَّیْخُ الْأَجَلُّ الْفَقِیهُ الْعَالِمُ أَبُو مُحَمَّدٍ عَرَبِیُّ بْنُ مُسَافِرٍ الْعِبَادِیُّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قِرَاءَةً عَلَیْهِ بِدَارِهِ بِالْحِلَّةِ السَّیْفِیَّةِ فِی شَهْرِ رَبِیعٍ الْأَوَّلِ سَنَةَ ثَلَاثٍ وَسَبْعِینَ وَخَمْسِمِائَةٍ، وَحَدَّثَنِی الشَّیْخُ الْعَفِیفُ أَبُو الْبَقَاءِ هِبَةُ اللَّهِ بْنُ نَمَاءِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ حُمْدُونٍ رَحِمَهُ اللَّهُ قِرَاءَةً عَلَیْهِ أَیْضاً بِالْحِلَّةِ السَّیْفِیَّةِ، قَالا جَمِیعاً:
