بَابُ الدُّعَاءِ لِلدَّیْنِ
عن ولِیدِ بْنِ صَبِیحٍ قَالَ:
شَکَوْتُ إِلَى الإمام الصادق صلوات الله علیه دَیْناً لِی عَلَى أُنَاسٍ.
فَقَالَ صلوات الله علیه قُل:
اللَّهُمَّ لَحْظَةً مِنْ لَحَظَاتِکَ تَیَسَّرْ عَلَى غُرَمَائِی بِهَا الْقَضَاءَ وَتَیَسَّرْ لِی بِهَا الِاقْتِضَاءَ إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.
امام موسی کاظم صلوات الله علیه فرمود:
«هر کس با شیعیان ما دشمنی کند، با ما دشمنی کرده و هر کس با آنان مهربانی کند، با ما مهربانی کرده؛ چون آنان از ما هستند و از خمیره ما آفریده شده‌اند».
لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا:
عَنْ سُلَیْمَانَ الْجَعْفَرِیِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا صلوات الله علیه فَقُلْتُ أَ
تَخْلُو الْأَرْضُ مِنْ حُجَّةٍ فَقَالَ لَوْ خَلَتْ مِنْ حُجَّةٍ طَرْفَةَ عَیْنٍ
لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا.
سلیمان جعفرىّ گوید: از امام رضا صلوات الله علیه پرسیدم: آیا زمین
بدون حجّت مى ماند؟
فرمود: اگر چشم بر هم زدنى از حجّت خالى بماند، اهلش را فرو خواهد برد.
سید الساجدین و زین العابدین صلوات الله علیه به ابی خالد کابلی فرمود :
یا ابا خالد!
اهل زمانِ غیبت او که قائلند به امامت او و منتظر ظهور اویند، افضل اهل هر زمانی هستند ، چون خدا به آنها عقل و فهم و معرفتی داده که غیبت نزد آنها بمنزله ی مشاهده است ، و آنها را در آن زمان به منزله ی کسی قرار داده که با شمشیر بین دو دست رسول خدا- صلی الله علیه وآله وسلم - جهاد کنند ، و آنها هستند که به حق مخلص اند ، و به صدق شیعه ی ما هستند ، و در سرّ و علن داعیان به دین خدایند؛
امام صادق صلوات الله علیه فرمود:
به زیارت یکدیگر بروید زیرا زیارت
شما از یکدیگر زنده گردانیدن دلهاى شما و یاد نمودن احادیث ماست، و احادیث
ما شما را به هم متوجه مى سازد، پس اگر به آنها عمل کنید، هدایت و نجات
یابید و اگر آنها را ترک کنید گمراه و هلاک شوید، پس به آنها عمل کنید، و
من ضامن نجات شما هستم.
معاویة بن عمار گوید: از امام صادق صلوات الله علیه خواهش کردم که دعائى براى روزى به من بیاموزد.
پس دعائى بمن آموخت که من بهتر از آن براى جلب روزى ندیدم، فرمود بگو:
«اللَّهُمَّ
ارْزُقْنِی مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ الْحَلَالِ الطَّیِّبِ رِزْقاً
وَاسِعاً حَلَالًا طَیِّباً بَلَاغاً لِلدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ صَبّاً
صَبّاً هَنِیئاً مَرِیئاً مِنْ غَیْرِ کَدٍّ وَلَا مَنٍّ مِنْ أَحَدِ
خَلْقِکَ إِلَّا سَعَةً مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ فَإِنَّکَ قُلْتَ
وَسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ فَمِنْ فَضْلِکَ أَسْأَلُ وَمِنْ
عَطِیَّتِکَ أَسْأَلُ وَمِنْ یَدِکَ الْمَلْأَى أَسْأَلُ»
محمد بن منصور از پدرش نقل می کند که گفته: تعدادی بودیم که در محضر مبارک امام صادق علیه السلام در باب ظهور و قیام حضرت حجت علیه السلام با هم سخن میگفتیم. حضرت رو به ما کرده و فرمودند: در چه موردی بحث می کنید؟ هرگز، هرگز به خدا قسم آنچه را که شما چشم هایتان را به سوی آن کشیده اید واقع نخواهد شد، تا اینکه غربال شوید. به خدا قسم آنچه را که به آن چشم دوخته اید نخواهد شد ،
امام صادق صلوات الله علیه از پدرانش از رسول خدا صلوات اللَّه علیهم اجمعین روایت کند که فرمود:
پس
از من دوازده امامند که اوّل آنها علىّ بن أبى طالب و آخر ایشان قائم
(صلوات اللَّه علیهم) است آنان جانشینان و اوصیاء و اولیاى من و حجّت هاى
الهى بر امّتم پس از من مى باشند کسى که به ایشان اقرار نماید مؤمن است و
کسى که منکر ایشان باشد کافر است.
از مسمع بن عبد الملک کردین بصرى نقل کرده که وى گفت:
امام صادق صلوات الله علیه به من فرمودند:
اى مسمع تو از اهل عراق هستى، آیا به زیارت قبر حسین صلوات الله علیه مى روى؟
عرض
کردم: خیر، من نزد اهل بصره مردى مشهور هستم و نزد ما کسانى هستند که
خواسته این خلیفه را طالب بوده و دشمنان ما از گروه ناصبى ها و غیر ایشان
بسیار بوده و من در امان نیستم از اینکه حال من را نزد پسر سلیمان گزارش
کنند.
عن أبی عبد الله علیه السلام قال: خرج الحسین بن علی علیهما السلام على أصحابه فقال أیها الناس إن الله جل ذکره ما خلق العباد إلا لیعرفوه فإذا عرفوه عبدوه فإذا عبدوه استغنوا بعبادته عن عبادة من سواه، فقال له رجل یا ابن رسول الله بأبی أنت و أمی فما معرفة الله قال معرفة أهل کل زمان إمامهم الذی یجب علیهم طاعته».
نقلاً عن کتاب عوالم العلوم الشیخ عبد الله بن نور الله البحرانی بسند
صحیح عن جابر بن عبد الله الانصاری.
عَنْ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ عَلَیْها السَّلامُ بِنْتِ رَسُولِ الله
صَلّى الله عَلَیْهِ وَآلِهِ قال: سَمِعْتُ فاطِمَةَ أَنَّها قالَتْ: دَخَلَ
عَلَیَّ أَبِی رَسُولُ الله فِی بَعْضِ الأیام،
فَقَالَ: السَّلامُ عَلَیْکِ یافاطِمَةُ، فَقُلْتُ: عَلَیْکَ
السَّلامُ، قالَ: إِنِّی أَجِدُ فِی بَدَنِی ضَعْفاً، فَقُلْتُ لَهُ: أُعِیذُکَ بِالله یاأَبَتاهُ مِنَ
الضَّعْفِ
!
عَنِ الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ صلوات الله علیه یَقُولُ :
صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ(الحجة القائم) الشَّرِیدُ الطَّرِیدُ الْفَرِیدُ الْوَحِیدُ.
کمال الدین و تمام النعمة، ج 1، ص: 303
اصبغ بن نباته گوید: از امیر المؤمنین صلوات الله علیه شنیدم که مى فرمود: صاحب این امر آواره و رانده شده و یکّه و تنهاست.
قالت مولاتنا وسیدتنا وأمنا فاطمة الزهراء صلوات الله علیها:
أَیُّهَا النَّاسُ! اعْلَمُوا أَنِّی فَاطِمَةُ وَ أَبِی مُحَمَّدٌ
صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ...
اى مردم بدانید من فاطمه ام، و پدرم محمّد است- که صلوات و درود
خداوند بر او و خاندانش باد-...
(الخطبة الفدکیة هی خطبة لمولاتنا وسیدتنا
وأمنا فاطمة الزهراء صلوات الله علیها)
