هَذَا الدُّعَاءُ رَفِیعُ الشَّأْنِ عَظِیمُ الْمَنْزِلَةِ وَ رَوَاهُ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَبَّاسٍ عَنْ عَلِیٍّ أمیر المؤمنین صلوات الله علیه أَنَّهُ کَانَ یَقْنُتُ بِهِ وَقَالَ إِنَّ الدَّاعِیَ بِهِ کَالرَّامِی مَعَ النَّبِیِّ صلوات الله علیه وآله فِی بَدْرٍ وَأُحُدٍ وَحُنَیْنٍ بِأَلْفِ أَلْفِ سَهْمٍ الدُّعَاء:
از ابى سعید قماط، وى مى گوید:
عبد اللَّه ابى یعفور گفت: از امام صادق صلوات الله علیه شنیدم که به شخصى از دوستانش فرمودند:
فلانى به زیارت قبر ابى عبد اللَّه الحسین صلوات الله علیه مى روى؟
آن شخص گفت: بلى من هر سه سال یا دو سال یک مرتبه به زیارتش مى روم.
حضرت در حالى که صورتشان زرد شده بود فرمودند:
امام باقر صلوات الله علیه می فرمود:
به
خدا سوگند محبوبترین اصحابم نزد من پرهیزگارتر و فقیه تر و حدیث را
نهاندارترین آنهاست و بدترین و مبغوض ترین اصحابم نزد من، کسى است که هر
گاه حدیثى را شنود که به ما نسبت دهند و از ما روایت کنند،
عَنْ أَبِی حَمْزَةَ الثُّمَالِیِّ عن الإمام السجاد صلوات الله علیه قَالَ:
وَاللَّهِ لَقَضَاءُ حَاجَتِهِ أَحَبُّ إِلَى اللَّهِ مِنْ صِیَامِ شَهْرَیْنِ مُتَتَابِعَیْنِ بِاعْتِکَافِهِمَا فِی الشَّهْرِ الْحَرَامِ.
ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، النص، ص: 146
امام سجاد صلوات الله علیه فرمود: به خدا سوگند که برآوردن نیاز برادرم نزد من از دو ماه روزه و اعتکاف پى در پى در ماه حرام خوشتر است.
از ابى هارون مکفوف، وى مى گوید:
بر امام صادق صلوات الله علیه وارد شدم، حضرت به من فرمودند:
برایم شعر بخوان، پس براى آن حضرت شعر خواندم.
حضرت
فرمودند: نه، آن طور که در جمع خودتان مى خوانى و به همان نحو که در کنار
قبر آن حضرت (امام حسین صلوات الله علیه) مرثیه مى خوانى، بخوان:
ابو هارون مى گوید: پس شعر ذیل را براى آن حضرت خواندم:
امرر على جدث الحسین فقل لاعظمه الزّکیّة
دانلود نوای مهدوی بسیار زیبا
خدایا خدایا نیامد گل طه دگر صبر نمانده بیا یوسف زهرا...
این آیه «فطرى بودن معرفت خدا» را می رساند و فطرى بودن دین و معرفت به معناى همراه بودن دین و معرفت خدا با خلقت انسان است و چون یکى از مراحل مهم شکل گیرى و خلقت کامل انسان عالم ذرّ است، پس به یقین، مى توان گفت یکى از جاهایى که انسان معرفت خدا را در آنجا دریافت کرده، عالم ذرّ است و آن معرفت همراه با شکل گیرى مرحله خاص از خلقت انسان بوده است. به همین جهت است که ائمّه صلوات الله علیهم در روایات، فطرت الهى را با معرفت در عالم میثاق پیوند زده اند.
در حدیثى از امام باقر صلوات الله علیه نقل شده است که حضرتش فرمود:
همانا خداوند عزّوجلّ آن گاه که فرزندان آدم صلوات الله علیه را از پشت او بیرون آورد تا از آنها بر ربوبیّت خویش و نبوّت پیامبرانش پیمان بگیرد، نخستین پیامبرى که بر نبوّتش پیمان گرفته شد، محمّد بن عبداللَّه صلوات الله علیه وآله بود. آن گاه خداوند عزّوجلّ به آدم صلوات الله علیه فرمود:
سماعة بن مهران بر مولا و آقای ما حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه وارد گردید، حضرت پرسید: ای سماعه بدترین مردم نزد مردم کیست؟ عرض کرد: اى پسر رسول خدا بدترین مردم مائیم.
سماعة
گفت چنان حضرت خشمگین شد که چهرهى مبارکش سرخ شد سپس در حالتى که تکیه
کرده بود بی درنگ دو زانو نشست و فرمود: ای سماعه بدترین مردم نزد مردم چه
کسانی اند؟
کُونُوا دُعَاةً لِلنَّاسِ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِکُمْ:
عَنِ ابْنِ أَبِی یَعْفُورٍ قَالَ قَالَ الإمام الصادق صلوات الله علیه کُونُوا دُعَاةً لِلنَّاسِ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِکُمْ لِیَرَوْا مِنْکُمُ الْوَرَعَ وَالِاجْتِهَادَ وَالصَّلَاةَ وَالْخَیْرَ فَإِنَّ ذَلِکَ دَاعِیَةٌ.
الکافی (ط - الإسلامیة)، ج2، ص: 78
امام صادق صلوات الله علیه فرمود: با غیر زبان خویش مردم را (به مذهب خود) دعوت کنید، مردم باید ورع و کوشش و نماز و خیر شما را ببینند، اینها خود دعوت کننده هستند.
