بازداشتگاه تن
قال سیدنا و مولانا الإمام علی صلوات الله علیه: المَرَضُ حَبسُ البَدَنِ.
غرر الحکم، ح 370، عیون الحکم و المواعظ، ص 38، ح 825.
مولا و آقای ما حضرت امام علی صلوات الله علیه فرمود: بیماری، بازداشتگاه بدن است.
الخصال به نقل از اصبغ بن نُباته: امیر مؤمنان علی بن ابی طالب صلوات الله
علیه به فرزند خود حسن صلوات الله علیه فرمود: «پسرم! آیا تو را چهار نکته
نیاموزم که به کمک آنها از طب، بی نیاز شوی؟».
گفت: چرا، ای امیر مؤمنان!
يكشنبه, ۷ شهریور ۱۳۹۵، ۰۱:۴۹ ب.ظ
امیر المؤمنین صلوات الله علیه فرمود: هر کس چیزی بر او سخت گردید؛ چه در مال یا خانواده و یا فرزند و یا کار زورگویی از زورگویان این دعا را بخواند إن شاء الله خداوند متعال از ترس آن او را رهایی داده و به او قوت عطا می نماید:
أمیر المؤمنین صلوات الله علیه فرمود: بهترین مردم کسانى هستند که به عبادت عشق بورزند. و با آن معانقه کنند. و با جان و دل او را دوست داشته باشند و با بدن خود آن را لمس نمایند، او در هنگام عبادت چنان مشغول باشد که دنیا و غیر آن براى او یکسان باشد.
امیر المؤمنین صلوات الله علیه آن راستگوترین راستگویان در خطبه مشهور خود که موافق و مخالف آن را روایت کرده اند مى فرماید:
« بدانید آن علم که آدم آن را از آسمان با خود به زمین فرو آورد و همه آنچه که برترى پیامبران تا خاتم النّبیین بدان بود یک جا در عترت خاتم پیامبران فراهم آمده است. دیگر به کدام سو خود را به هلاکت مى افکنید؟ به کجا میروید؟
آیا ابوتراب (صلوات الله علیه) در قرآن بکار رفته؟
در قیامت حسرت عظمیٰ کفّار، به چه دلیل است؟
﴿وَ یَقُولُ الْکافِرُ یَا لَیْتَنِی کُنْتُ تُراباً﴾ سوره نباء/ آیه ٤٠.
در قیامت کافر آرزو میکند؛ ای کاش جزء گروه تراب بودم.
عَنِ الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ صلوات الله علیه یَقُولُ :
صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ(الحجة القائم) الشَّرِیدُ الطَّرِیدُ الْفَرِیدُ الْوَحِیدُ.
کمال الدین و تمام النعمة، ج 1، ص: 303
اصبغ بن نباته گوید: از امیر المؤمنین صلوات الله علیه شنیدم که مى فرمود: صاحب این امر آواره و رانده شده و یکّه و تنهاست.
وقد أعلنها صریحةً فی خطبته الّتی اشتهرت بـ(الشقشقیة) حیث قال أمیر المؤمنین صلوات الله علیه :
أَمَا وَاللّهِ لَقَدْ تَقَمَّصَهَا ابن أبی قحافة، وَإِنَّهُ لَیَعْلَمُ أَنَّ مَحَلِّی مِنْهَا مَحَلُّ الْقُطْبِ مِنَ الرَّحَى، یَنْحَدِرُ عَنِّی السَّیْلُ، وَلاَ یَرْقَى إِلَیَّ الطَّیْرُ، فَسَدَلْتُ دُونَهَا ثَوْبَاً، وَطَوَیْتُ عَنْهَا کَشْحاً، وَطَفِقْتُ أَرْتَئی بَیْنَ أَنْ أَصُولَ بِیَد جَذَّاءَ، أَوْ أَصْبِرَ عَلَى طِخْیَة عَمْیَاءَ، یَهْرَمُ فِیهَا الْکَبِیرُ. وَیَشِیبُ فِیهَا الصَّغِیرُ، وَیَکْدَحُ فِیهَا مُؤْمِنٌ حَتَّى یَلْقى رَبَّهُ، فَرَأَیْتُ أَنَّ الصَّبْرَ عَلَى هَاتَا أَحْجَى، فَصَبَرْتُ وَفِی الْعَیْنِ قَذَىً، وَفِی الْحَلْقِ شَجاً، أَرَى تُرَاثِی نَهْباً، حَتَّى مَضَى الاْوَّلُ لِسَبِیلِهِ فَأَدْلَى بِهَا إِلَى ابْنِ الْخَطَّاب بَعْدَهُ (ثُمَّ تَمَثَّلَ بِقَوْلِ الأَعْشَى):
مولایمان حضرت امیرالمومنین علی تبن ابیطالب علیه السلام میفرمایند:
دنیا گذرگاه عبور است ، نه جاى ماندن ؛ و مردم در آن دو دسته اند : یکى آن که خود را فروخت و به تباهى کشاند ، و دیگرى آن که خود را خرید و آزاد کرد.
سلیم بن قیس گوید: به امیر المؤمنین صلوات الله علیه عرض کردم:
من از سلمان و مقداد و ابى ذر چیزى از تفسیر قرآن و هم احادیثى از پیغمبر شنیده ام که با آنچه در نزد مردم است مخالف است و باز از شما میشنوم چیزى که آنچه را شنیده ام تصدیق میکند، و در دست مردم مطالبى از تفسیر قرآن و احادیث پیغمبر مى بینم که شما با آنها مخالفید و همه را باطل میدانید، آیا عقیده دارید که مردم عمدا به رسول خدا دروغ مى بندند و قرآن را به رأى خود تفسیر میکنند؟
در روایت ابى الجارود از حضرت ابى جعفر امام باقر صلوات الله علیه در مورد آیه الر کِتابٌ أُحْکِمَتْ آیاتُهُ پرسید؟
صلوات الله علیه فرمود:
آن
قرآن است مِنْ لَدُنْ حَکِیمٍ خَبِیرٍ فرمود از نزد حکیم خبیر وَأَنِ
اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ اى مؤمنین استغفار کنید یُؤْتِ کُلَّ ذِی فَضْلٍ
فَضْلَهُ:
امیر المؤمنین صلوات الله علیه فرمود:
به رسول خدا صلوات الله علیه وآله از قرض شکایت کردم.
فرمود: یا علی بگو:
«اللَّهُمَّ أَغْنِنِی بِحَلَالِکَ عَنْ حَرَامِکَ وَبِفَضْلِکَ عَمَّنْ سِوَاکَ».
اگر به اندازه کوه صبیر قرض داشته باشى خدا ادا کند و صبیر بزرگترین کوه یمن است.
پاداش منتظران و أرزش إیمان در زمان غیبت إمام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف:
1- قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله: « طُوبَى لِمَنْ أَدْرَکَ قَائِمَ أَهْلِ بَیْتِی وَ هُوَ یَأْتَمُّ بِهِ فِی غَیْبَتِهِ قَبْلَ قِیَامِهِ وَ یَتَوَلَّى أَوْلِیَاءَهُ وَ یُعَادِی أَعْدَاءَهُ ذَاکَ مِنْ رُفَقَائِی وَ ذَوِی مَوَدَّتِی وَ أَکْرَمِ أُمَّتِی عَلَیَّ یَوْمَ الْقِیَامَةِ» بحارالأنوار ج 51 ص 72
خوشا بکسیکه قائم اهل بیتم را درک کند و در غیبت او پیش از ظهور بامامت او معتقد باشد با دوستانش دوست باشد و با دشمنانش دشمن او در روز قیامت از رفقای من طرف دوستی من و گرامی ترین امت من است.
