((حفص بن غیاث مى گوید:
امام صادق صلوات الله علیه فرمود: اى حفص موقعیّت دنیا در نزد من
همانند مردارى است که چون ناچار شوم از آن استفاده مى کنم.
ای حفص همانا خداى تبارک و تعالى مى داند که بندگان چه خواهند کرد و
به سوى چه سرنوشتى رهسپار خواهند شد.از این رو، وقتى گناه و بدى مى کنند، چون از
پیش به آنچه مى کنند آگاه است، کارى به آنها ندارد. پس، مبادا رفق و مدارا از
سوى کسى که بیم از دست دادن چیزى را ندارد، تو را بفریبد.
مسمع بن عبد الملک از ابى عبد اللَّه امام صادق صلوات الله علیه نقل کرده که آن جناب فرمودند:
حضرت
امام حسین صلوات الله علیه را مادر گرامیشان صلوات الله علیها حمل مى
کردند، رسول خدا صلوات اللَّه علیه و آله او را گرفته و فرمودند:
خداوند
متعال کشندگان تو را لعنت کند، حق تعالى کسانى که جامه از تن تو بیرون مى
آورند را لعنت نماید، خدا بکشد آنان را که یک دیگر را بر علیه تو کمک مى
کنند، و بین من و آنان حکم بنماید.
بَابُ الدُّعَاءِ لِلدَّیْنِ
عن ولِیدِ بْنِ صَبِیحٍ قَالَ:
شَکَوْتُ إِلَى الإمام الصادق صلوات الله علیه دَیْناً لِی عَلَى أُنَاسٍ.
فَقَالَ صلوات الله علیه قُل:
اللَّهُمَّ لَحْظَةً مِنْ لَحَظَاتِکَ تَیَسَّرْ عَلَى غُرَمَائِی بِهَا الْقَضَاءَ وَتَیَسَّرْ لِی بِهَا الِاقْتِضَاءَ إِنَّکَ عَلى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ.
سید الساجدین و زین العابدین صلوات الله علیه به ابی خالد کابلی فرمود :
یا ابا خالد!
اهل زمانِ غیبت او که قائلند به امامت او و منتظر ظهور اویند، افضل اهل هر زمانی هستند ، چون خدا به آنها عقل و فهم و معرفتی داده که غیبت نزد آنها بمنزله ی مشاهده است ، و آنها را در آن زمان به منزله ی کسی قرار داده که با شمشیر بین دو دست رسول خدا- صلی الله علیه وآله وسلم - جهاد کنند ، و آنها هستند که به حق مخلص اند ، و به صدق شیعه ی ما هستند ، و در سرّ و علن داعیان به دین خدایند؛
امام صادق صلوات الله علیه فرمود:
به زیارت یکدیگر بروید زیرا زیارت
شما از یکدیگر زنده گردانیدن دلهاى شما و یاد نمودن احادیث ماست، و احادیث
ما شما را به هم متوجه مى سازد، پس اگر به آنها عمل کنید، هدایت و نجات
یابید و اگر آنها را ترک کنید گمراه و هلاک شوید، پس به آنها عمل کنید، و
من ضامن نجات شما هستم.
معاویة بن عمار گوید: از امام صادق صلوات الله علیه خواهش کردم که دعائى براى روزى به من بیاموزد.
پس دعائى بمن آموخت که من بهتر از آن براى جلب روزى ندیدم، فرمود بگو:
«اللَّهُمَّ
ارْزُقْنِی مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ الْحَلَالِ الطَّیِّبِ رِزْقاً
وَاسِعاً حَلَالًا طَیِّباً بَلَاغاً لِلدُّنْیَا وَالْآخِرَةِ صَبّاً
صَبّاً هَنِیئاً مَرِیئاً مِنْ غَیْرِ کَدٍّ وَلَا مَنٍّ مِنْ أَحَدِ
خَلْقِکَ إِلَّا سَعَةً مِنْ فَضْلِکَ الْوَاسِعِ فَإِنَّکَ قُلْتَ
وَسْئَلُوا اللَّهَ مِنْ فَضْلِهِ فَمِنْ فَضْلِکَ أَسْأَلُ وَمِنْ
عَطِیَّتِکَ أَسْأَلُ وَمِنْ یَدِکَ الْمَلْأَى أَسْأَلُ»
محمد بن منصور از پدرش نقل می کند که گفته: تعدادی بودیم که در محضر مبارک امام صادق علیه السلام در باب ظهور و قیام حضرت حجت علیه السلام با هم سخن میگفتیم. حضرت رو به ما کرده و فرمودند: در چه موردی بحث می کنید؟ هرگز، هرگز به خدا قسم آنچه را که شما چشم هایتان را به سوی آن کشیده اید واقع نخواهد شد، تا اینکه غربال شوید. به خدا قسم آنچه را که به آن چشم دوخته اید نخواهد شد ،
امام صادق صلوات الله علیه از پدرانش از رسول خدا صلوات اللَّه علیهم اجمعین روایت کند که فرمود:
پس
از من دوازده امامند که اوّل آنها علىّ بن أبى طالب و آخر ایشان قائم
(صلوات اللَّه علیهم) است آنان جانشینان و اوصیاء و اولیاى من و حجّت هاى
الهى بر امّتم پس از من مى باشند کسى که به ایشان اقرار نماید مؤمن است و
کسى که منکر ایشان باشد کافر است.
از مسمع بن عبد الملک کردین بصرى نقل کرده که وى گفت:
امام صادق صلوات الله علیه به من فرمودند:
اى مسمع تو از اهل عراق هستى، آیا به زیارت قبر حسین صلوات الله علیه مى روى؟
عرض
کردم: خیر، من نزد اهل بصره مردى مشهور هستم و نزد ما کسانى هستند که
خواسته این خلیفه را طالب بوده و دشمنان ما از گروه ناصبى ها و غیر ایشان
بسیار بوده و من در امان نیستم از اینکه حال من را نزد پسر سلیمان گزارش
کنند.
عن أبی عبد الله علیه السلام قال: خرج الحسین بن علی علیهما السلام على أصحابه فقال أیها الناس إن الله جل ذکره ما خلق العباد إلا لیعرفوه فإذا عرفوه عبدوه فإذا عبدوه استغنوا بعبادته عن عبادة من سواه، فقال له رجل یا ابن رسول الله بأبی أنت و أمی فما معرفة الله قال معرفة أهل کل زمان إمامهم الذی یجب علیهم طاعته».
امام صادق صلوات الله علیه در باره قول خداى عز وجل «ستایش خدائى را که
ما را به این (نعمت) راهنمائى کرد و اگر خدا ما را راهنمائى نمی کرد، ما
راه نمی یافتیم- 43 سوره اعراف»
از امام صادق صلوات الله علیه روایت کرده که یکى از یاران آن حضرت بر
او وارد شد و عرض کرد: فدایت گردم، به خدا قسم من شما و هر کس دوستدار
شماست دوست مى دارم اى سرورم چقدر شیعه شما زیاد است.
حضرت فرمود: بگو آنان چه مقدارند؟
عرض کرد: بسیار زیاد.
اللَّهُمَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ شَجَرَةِ النُّبُوَّةِ وَمَوْضِعِ الرِّسَالَةِ وَمُخْتَلَفِ الْمَلَائِکَةِ وَمَعْدِنِ الْعِلْمِ وَأَهْلِ بَیْتِ الْوَحْیِ
